κατηγορεί τους αντιαμερικανούς της Αλ Κάϊντα ως υποκινητές της εξέγερσης στην Λιβύη.
Και όμως εσωτερικά δεν ήταν ποτέ τόσο ισχυρός όσο φαίνονταν. Μεταξύ 1993-98 αντιμετώπισε ένα ισχυρό αντάρτικο ισλαμικού τύπου και τα επόμενα χρόνια συνέβησαν δύο στρατιωτικά πραξικοπήματα στη χώρα, οι ηγέτες των οποίων απαγχονίστηκαν σε δημόσια θέα.
Σήμερα έχει να αντιμετωπίσει την οργή του λαού και το αίτημα για ελευθερία και δημοκρατία. Είναι σίγουρο ότι δεν συμμετέχει στις μελλοντικές εξελίξεις της Λιβύης.
Η πολιτεία του Καντάφι ήταν μια τυραννία με όλα τα χαρακτηριστικά μιας τυπικής δικτατορίας. Στα θετικά του ίσως η ουτοπία του «παναφρικανισμού» που και αυτός εκφυλίστηκε σε «παναραβικός» εθνικισμός, φυσικά εγκλωβισμένος στια στερεότυπα του κανταφικού ιδεολογικού μορφώματος.
Την τελευταία περίοδο έγινε αρεστός στο κλαμπ των ισχυρών του Δυτικού κόσμου, ενώ τα διεθνή μέσα έπαψαν να ασχολούνται με τον τρόπο που κυβερνούσε.
Έδωσε κοιτάσματα πετρελαίου στην BP, παρέδωσε δύο αξιωματικούς, υπεύθυνους για το Λόκερμπι στην Αγγλία και φτάσαμε στο σημείο να τον αποκαλεί ο Τόνι Μπλερ «υπεύθυνο ηγέτη» (μέσα στην σκηνή του στη μέση της Σαχάρας!), φράση για την οποία ο Μπλερ καλείται από τα μέσα της Αγγλίας να απολογηθεί! Γιατί ο λαός του, τον θεωρεί «υπεύθυνο» για αυταρχισμό και απολυταρχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου