Ο αραβικός κόσμος βιώνει την δική του κρίση. Παράλληλα με την οικονομική υπάρχει και η κρίση ιδεολογίας και αξιών. Είναι η τρίτη φορά που ο αραβικός κόσμος ξεσηκώνεται για να διεκδικήσει δικαιώματα και ανατροπές.
Η πρώτη εξέγερση είχε χαρακτηριστικά παναραβικού εθνικισμού και έντονα
αντιαποικιοκρατικά στοιχεία. Προήλθαν τα νασερικά καθεστώτα. Η διαφθορά και η αποτυχία τους οδήγησε σε συντηρητικοποίηση των αραβικών κοινωνιών και την δημιουργία ισλαμικών κινημάτων που κατέληξαν σε αυταρχικά καθεστώτα και βάναυση καταπίεση πολιτών και κοινωνιών.
Στις μέρες μας οι εξεγέρσεις μοιάζουν ακέφαλες και χωρίς ξεκάθαρο ιδεολογικό στίγμα. Ζητάνε την πτώση του αυταρχισμού, χωρίς να δίνουν προτεραιότητα σε ισλαμοποίηση της κοινωνίας, αν και συμμετέχουν ισλαμικά κινήματα στις εξεγέρσεις!
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ζητάνε δημοκρατία, ελευθερία, ανάπτυξη. Η διεθνής κρίση έχει οξύνει τα προβλήματα στις κοινωνίες του αραβικού κόσμου και σημαντικό ρόλο στην ενεργοποίηση των πολιτών έχει παίξει το διαδίκτυο με τα social media δίνοντας φωνή σε ανίσχυρες ομάδες με κοινά συμφέροντα και αφαιρώντας από τους ισλαμιστές(σφόδρα αντίθετους στη χρήση νέων μέσων) τη δυνατότητα να οικειοποιηθούν τις εξεγέρσεις.
Στα σημερινά αραβικά επαναστατικά κινήματα την διαφορά κάνει το Διαδίκτυο και η χρήση νέων τεχνολογιών. Η ανατροπή του Μπεν Άλι (Τυνησία) άναψε το φυτίλι και δεν φαίνεται να τελειώνει με την πτώση του Καντάφι.
Ο κύκλος των αυταρχικών καθεστώτων στις αραβικές χώρες μάλλον έκλεισε οριστικά και οι Άραβες με τις ευλογίες της Αμερικής, οδεύουν σε κοινωνίες περισσότερο εκδημοκρατισμένες.
Το λουτρό αίματος στη χώρα του Καντάφι δίνει το έναυσμα για πραγματικές αλλαγές, πριν η φωτιά φτάσει στην Συρία που έχει ειδικό βάρος στη Μέση Ανατολή.
Ο χρόνος θα δείξει κατά πόσον οι Άραβες είναι έτοιμοι να αφομοιώσουν ελευθερίες και ατομικά δικαιώματα!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου