Σάββατο 3 Ιουλίου 2010

Ο Σαμαράς οδεύει προς πλήρη νεο-καραμανλοποίηση.

Κουνήθηκε λίγο στην αρχή. Αναφέρεται πότε πότε στα βιλαέτια, τις βαρονίες και την οικογενειοκρατία, αλλά προς Θεού, μην τον παίρνεται σοβαρά. Πάνω απ’ όλα δεν αναφέρεται στην οικογένεια Καραμανλή (η μόνη εξάλλου ανταγωνιστική οικογένεια στη νεοσαμαρική οικογενειοκρατία που πάει να στήσει ο Αρχηγός Αντώνης). Ακόμα και οι βαρόνοι στις τάξεις του Καραμανλισμού ευδοκιμούν. Άρα όλες οι αναφορές κατά της οικογενειοκρατίας αφορούν πλέον την Φαμίλια Καραμανλή μια και η Ντόρα είναι εκτός.
Η καραμανλοποίηση του σαμαρισμού πάντως ήταν φανερή στην εκλογή για τον γραμματέα του κόμματος. Ενώ ο ίδιος ο Αρχηγός θα προτιμούσε για την θέση τον φίλο του Δημήτρη Σταμάτη, στο παρασκήνιο έγινε το έλα να δεις. Όχι πως έχουν τίποτα με τον Σταμάτη. Απλά δεν έπρεπε να περάσει του Αντώνη. Να το φυσά και να μην κρυώνει! Η Φαμίλια δεν ήθελε να ακούσει τίποτα για τα κουνήματα του Αντώνη. Ο Καραμανλής ήταν ανένδοτος. «Το παιδί δεν έχει καταλάβει σε ποιόν ανήκει το κόμμα». Ο Λυκουρέντζος έκαμε την «σωστή κίνηση». Εξασφάλισε πρώτα το χρίσμα από τον πρώην καταλληλότερο, οπότε και δεν μπορούσε να κινηθεί διαφορετικά ο Αρχηγός. Παγιδεύτηκε στην πλατεία Μαβίλης. Έβγαλαν στη φόρα διάφορους τύπους (πιο κοντά στους μυστικοσύμβουλους:Μενέλαο Δασκαλάκη, Δημήτρη Πανοζάχο και Μαρκόπουλο Κουρτίνα ) για να σπάσουν την καραμανλική πολιορκία. Τελικά υπερίσχυσε ο εκλεκτός της Μαβίλη. Δια βοής για να μην υπάρξουν παρατράγουδα και παρεξηγήσεις. Να έχουν οι μυστικοσύμβουλοι ένα παίγνιο να ασχολούνται! Οι μυστικοσύμβουλοι δεν μπορούν ακόμα να χωνέψουν το παίγνιο του πρώην. Τι παίγνιο, καψόνι κανονικό ήτανε!

Δεν υπάρχουν σχόλια :