Δεν είναι ούτε νόμιμο ούτε ηθικό, κ. Σαμαρά, να παραμένετε στο δημόσιο βίο της χώρας μας…

«Η αναφορά στο δημόσιο ήθος δεν είναι ηθικολογία είναι ουσιώδης προϋπόθεση πολιτικής αποτελεσματικότητας. Κανείς δεν απαιτεί από έναν πολιτικό να είναι αλάνθαστος αλλά όλοι απαιτούν να είναι ακέραιος. Η ακεραιότητα για τον απλό πολίτη είναι αρετή, για τον πολιτικό είναι απαραίτητη προϋπόθεση. Ένας πολίτης αρκεί να είναι νόμιμος, ένας πολιτικός εκτός από νόμιμος οφείλει να είναι και ηθικός και ακέραιος. Τελεία και παύλα»... Με τα λόγια αυτά ο κ. Σαμαράς στο Έκτακτο Συνέδριο της ΝΔ τον περασμένο Νοέμβριο «κάρφωσε» όλους εκείνους που αργότερα, ως αρχηγός του κόμματος, βάφτισε «βαρίδια» που «πλήγωσαν την παράταξη» και πρέπει να τεθούν στο πολιτικό περιθώριο.

Η αναφορά εκείνη είχε κάνει θετικές εντυπώσεις και είναι αλήθεια, ότι καταχειροκροτήθηκε από όλους τους σύνεδρους, ανεξάρτητα από την προτίμησή τους σε πρόσωπα. Και ποιος θα μπορούσε να έχει αντίρρηση σε μια τόσο «άψογη» τοποθέτηση…;

Όμως οι δημόσιοι άνδρες δεν κρίνονται από τα ωραία λόγια, που μάλιστα ανήκουν στην έμπνευση κάποιων περισσότερο ή λιγότερο αφανών λογογράφων, αλλά από το βίο και την πολιτεία τους στα δημόσια πράγματα. Ο κ. Σαμαράς -με τη συστηματική προπαγάνδα του πρακτορίστικου συστήματος που τον προωθούσε- πέτυχε να εμφανισθεί σχεδόν ως… «παρθένος» πολιτικά, ως να ήλθε από άλλο «παραδεισένιο» πλανήτη, για να φέρει την «ηθική» και την «ελπίδα» σε μας τους αξημέρωτους και διεφθαρμένους πληβείους… Στην αρχή πολλοί το έχαψαν… Τραγική συνέπεια, ότι τον ψήφισαν για αρχηγό τους, και σήμερα -οι περισσότεροι- το έχουν μετανιώσει πικρά… Όχι μόνο γιατί αποδεικνύεται λίγος και ανίκανος να κρατήσει αυτό που παρέλαβε -δηλαδή μια Μεγάλη Παράταξη- αλλά, κυρίως, γιατί μέρα με τη μέρα καταδεικνύεται και «ελλειμματικός» στο πεδίο εκείνο που ο ίδιος καπηλεύτηκε για να ξεγελάσει τους πικραμένους από τη βαριά ήττα νεοδημοκράτες: την Ηθική.

Η συγκλονιστική αποκάλυψη των παρεμβάσεών του σε μια κορυφαία ιδιωτική εταιρεία -τη Siemens- κατά παράκληση και για λογαριασμό στενού συγγενικού του προσώπου, τον απογυμνώνει από όλα εκείνα τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα που ξεστόμιζε με περισσό θράσος ενάντια στους εσωκομματικούς αντιπάλους του:

1. Ελέγχεται, λοιπόν, ο κ. Σαμαράς για το «ανοσιούργημα» (έτσι το λανσάρισαν οι υποστηρικτές του…) της «Οικογενειοκρατίας» και ιδιαίτερα του Νεποτισμού. Είναι χαρακτηριστική επί του προκειμένου η ερμηνεία της Βικιπαίδειας, ταιριάζει «γάντι» στην περίπτωσή μας: «Η εύνοια των συγγενών (νεποτισμός) ή των προσωπικών φίλων, εις βάρος των υπολοίπων, είναι διαφθορά. Αυτό μπορεί να συνδυαστεί με τη δωροδοκία, παραδείγματος χάριν όταν μια επιχείρηση απαιτεί την πρόσληψη ενός συγγενή, ο οποίος δεν ειδικεύεται πουθενά και δεν είναι χρήσιμος, με αποτέλεσμα η πρόσληψή του να έχει επιπτώσεις στην επιχείρηση, αλλά παρόλα αυτά να προσλαμβάνεται». Δεν έχει σημασία εάν πέτυχε ή όχι το στόχο της παρέμβασής του προς τον Χριστοφοράκο για χάρη του μπατζανάκη του Σέκερη. Σημασία, για την Ηθική, έχουν και οι προθέσεις.

2. Ελέγχεται επίσης ο κ. Σαμαράς για την ακραία ανηθικότητα να απαλλάσσει τον εαυτόν του, όταν για ανάλογα ή και ελαφρότερα «ολισθήματα» καταδικάζει και αμαυρώνει τις υπολήψεις των άλλων. Χαρακτηριστικό είναι το πόσο άθλια και προκατειλημμένα συμπεριφέρθηκε απέναντι στο Γιώργο Βουλγαράκη, υιοθετώντας καιροσκοπικά τη νεοφασιστική θεωρία περί «νομίμου και ηθικού», χωρίς καν να περιμένει την απόφανση της μόνης αρμόδιας Δικαιοσύνης. Και τώρα που ο Βουλγαράκης δικαιώθηκε πανηγυρικά δεν βλέπουμε καμία ανάλογη σπουδή του κ. Σαμαρά να τον αποκαταστήσει ηθικά και πολιτικά. Αντιθέτως, αξιώνει να δεχθούμε το δικό του νεποτισμό και τη ρουσφετολογική του παρέμβαση υπέρ του Σέκερη ως «ηθική» και «φυσιολογική»! Αυτό και αν είναι το ζενίθ του αμοραλισμού!

3. Ελέγχεται ο κ. Σαμαράς ακόμη και για «αποσιώπηση εγκληματικών πράξεων», αφού στο επίμαχο email ο μπατζανάκης αποκαλύπτει: «ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΕΙΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΜΙΛΑΜΕ ΣΥΧΝΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ...» Τι γνωρίζετε, κ. Σαμαρά, για τις «βρωμιές» της Siemens; Και γιατί δεν προστρέξατε να τα αποκαλύψετε στην Ελληνική Δικαιοσύνη και τώρα στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής; Αυτό είναι το νέο ήθος που επαγγέλλεσθε;

Θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε πολλές ακόμη παραμέτρους όπου ο σημερινός πρόεδρος της ΝΔ εμφανίζεται ως το απαύγασμα του τυχοδιωκτισμού και του αμοραλισμού. Όμως τα παραπάνω είναι ήδη αρκετά. Και οδηγούν, χωρίς κανένα απολύτως ενδοιασμό, στα εξής αβίαστα συμπεράσματα: 

1. Δεν είναι ούτε νόμιμο ούτε ηθικό, κ. Σαμαρά, να παραμένετε στο δημόσιο βίο της χώρας μας. 

2. Το παράδειγμά σας φθείρει επικίνδυνα τα Χρηστά Ήθη και συνιστά όνειδος και άγος για μια κοινωνία που πασχίζει να βρει το βηματισμό της μέσα από τις επικίνδυνες Συμπληγάδες της κρίσης και του φόβου για το αύριο. Σ’ αυτό το αύριο δεν μπορείτε, κ. Σαμαρά, να είστε ούτε ηγέτης ούτε καν συντελεστής.

3. Έχετε ήδη αρκετά πληγώσει και τον τόπο και τη Μεγάλη Κεντροδεξιά Παράταξη που στενάζει και αποσυντίθεται κάτω από τις ψυχωτικές ανισορροπίες σας.

Αναχωρήσατε και πάλι για την "έρημο"... Ίσως εκεί να επιτύχετε τουλάχιστο τη "σωτηρία της ψυχής", που είναι "πολύ μεγάλο πράγμα", όπως λέγει και το γνωστό άσμα...