Ο εύκολος δρόμος του "Λευτεριά στην Παλαιστίνη"

Ομολογώ ότι με τα συνθήματα δεν τα πήγαινα ποτέ καλά. Πάντα πίστευα ότι ο συνθηματολογικός λόγος είναι ο καλύτερος τρόπος να καμουφλάρει κανείς την ημιμάθεια του. Διαβάζω λοιπόν από το πρωί σε χιλιάδες προφίλ του Facebook ευχολόγια του τύπου "Λευτεριά στην Παλαιστίνη", "Φονιάδες Εβραίοι" κτλ.

Αν και συμφωνώ με όλα αυτά, αμφιβάλω αν όλοι αυτοί που τα χρησιμοποιούν γνωρίζουν έστω και τα βασικά για το Παλαιστινιακό ζήτημα. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί οι Έλληνες υποστηρίζουν μαζικά τους Παλαιστίνιους ενώ παράλληλα εμφανίζονται απόλυτα φοβικοί σε καθετι που έχει σχέση με το Ισλάμ και τον αραβικό κόσμο. Είναι μια από τις πολλές αντιφάσεις μας. Νομίζω ότι οφείλεται κυρίως στην άκριτη αποδοχή κάθε πληροφορίας που λαμβάνουμε.

Ας μπούμε όμως λίγο στην ουσία των πραγμάτων. Όσο δίκαιο ήταν το αίτημα των Εβραίων για την ίδρυση μιας πατρίδας στην περιοχή των προγόνων τους άλλο τόσο δίκαιο είναι και το αίτημα των Παλαιστινίων για την ίδρυση της δικιάς του πατρίδας, χωρίς κηδεμονίες κι αποκλεισμούς.

Στη σύγκρουση αυτή, η χρήση βίας κι από τις δυο πλευρές είναι αναπόφευκτη. Τα τελευταία 60 χρόνια, το Ισραήλ χρειάστηκε πολλές φορές να... υπερασπιστεί με τα όπλα την εδαφική του ακεραιότητα και μάλιστα εναντίον ενός παναραβικού μετώπου. Δεν είναι εύκολο να είσαι ανεπιθύμητος στην καρδιά του αραβικού τόξου.

Ο Γιασέρ Αραφάτ που κάποιοι έχουν ως απόλυτο πρότυπο αγωνιστή υπήρξε για δεκαετίες ένας κοινός τρομοκράτης που οργάνωνε ένα ολόκληρο δίκτυο οργανώσεων που σκότωναν αθώους. Μην ξεχνάτε ότι στο DNA του Παλαιστινιακού Αγώνα για την Ανεξαρτησία υπάρχει πάντα και ο "Μαύρος Σεπτέμβρης" του Μονάχου.Δεν μιλάμε λοιπόν για μια σύγκρουση αγγέλων- δαιμόνων.

Τις τελευταίες δυο δεκαετίες, οι Εβραίοι αντιγράφουν πιστά τις μεθόδους εκείνων που τους καταδίκασαν σε αφανισμό, αν και δεν είμαι σίγουρος ότι οι Ναζί θα σκότωναν 19 άοπλους ακτιβιστές με το έτσι θέλω. Είναι απορίας άξιον το γιατί ο λαός που βίωσε το Ολοκαύτωμα δεν έχει κανέναν ενδοιασμό στο να προκαλέσει ακόμα ένα.

Σήμερα λοιπόν, η μόνη ρεαλιστική λύση είναι η δημιουργία δυο ανεξάρτητων χωρών στην ίδια περιοχή που θα συνυπάρχουν ειρηνικά. Η ειρηνική συμβίωση δεν περιλαμβάνει μονάχα την παύση του πυρός από τα Ισραηλινά στρατεύματα αλλά και την πλήρη εξάλειψη των τρομοκρατικών επιθέσεων από την πλευρά των Παλαιστινίων.

Συνοψίζοντας, το "Λευτεριά στην Παλαιστίνη" είναι πράγματι ένα σωστό σύνθημα, αρκεί όμως να μην ανοίγει την κερκόπορτα για την αγιοποίηση ενός ιερού αραβικού πολέμου ενάντια στους "απίστους"...

Παραπολιτικός

Υ.Γ1 Προς παραγοντίσκους Νεολαίας ΠΑΣΟΚ: Οκ. Είστε αγωνιστές. Μην πίνετε άλλο εβραϊκό αίμα στο Facebook.

Υ.Γ2 Πόσο ρατσιστές μας έχουν κάνει ενάντια στους Εβραίους οι επαγγελματίες πατριώτες;