Σάββατο 22 Μαΐου 2010

Ο Βασιλιάς της Κοινοτοπίας

Είναι γεγονός ότι οι πολιτικοί και οι κοινοτοπίες πάνε χέρι χέρι. Στο βαθμό που ο στόχος κάθε πολιτικού δεν είναι τόσο να διερευνήσει νέες οδούς της γνώσης όσο να εξασφαλίσει τον μέγιστο αριθμό ψήφων είναι κατανοητό ότι προσφεύγει σε λύσεις και ερμηνευτικά σχήματα τα οποία εκφράζουν τις ακατέργαστες προκαταλήψεις της πλατείας μάζας των ψηφοφόρων. Φυσικά το γεγονός ότι κάποια πρόταση αποτελεί κοινοτοπία δεν σημαίνει ότι είναι κατ’ ανάγκη λανθασμένη. Μια κοινοτοπία μπορεί να εκφράζει μια αλήθεια –όπως π.χ. ότι η γη είναι στρογγυλή. Από την άλλη πλευρά όμως μπορεί να μην αληθεύει-όπως συμβαίνει στην περίπτωση της εμπεδωμένης στην γλώσσα μας αντίληψης ότι ο ήλιος «ανατέλλει» και «δύει» -κάτι που φυσικά από την σκοπιά της αστροφυσικής δεν ισχύει.
Ο ηγέτης της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Αντώνης Σαμαράς αναδεικνύεται σιγά σιγά σε... “βασιλιά των κοινοτοπιών”. Από της δηλώσεις του για το ΔΝΤ μέχρι περί εθνικών «κόκκινων γραμμών» οι απόψεις του κ. Σαμαρά δεν στοχεύουν να ανοίξουν νέους γνωσιολογικούς ορίζοντες αλλά να αναπαράγουν όσο πιο πιστά μπορούν τις κοινοτοπίες που είναι διαδεδομένες στην κοινή γνώμη.
Πάρτε π.χ. την άποψη του ότι μια χώρα δεν πρέπει να διαπραγματεύεται όταν αντιμετωπίζει προβλήματα διότι αυτό την καθιστά αδύναμη –μια άποψη στην οποία θεμελιώνει την «απορριπτική» έναντι της Τουρκίας σημερινή πολιτική της ΝΔ. Εν μέρει η απόλυτη αυτή κοινοτοπία δεν είναι λανθασμένη. Σε περιπτώσεις που μια χώρα Α έχει ηττηθεί στρατιωτικά από μια χώρα Β τότε πράγματι η χώρα Β μπορεί να επιβάλλει όποιους όρους θέλει στην χώρα Α. Όμως προφανώς αυτό δεν ισχύει σήμερα όπου από ότι γνωρίζω τουλάχιστον οι συνομιλίες μεταξύ των δυο χωρών δεν γίνονται μετά από μια πολεμική σύρραξη.
Όμως πόσο ισχύει σε γενικές γραμμές η κοινοτοπία του κ. Σαμαρά; Ισχύει π.χ. ότι αν μια χώρα είναι σχετικά ασθενέστερη από μια άλλη δεν θα πρέπει να επιδιώκει τις διαπραγματεύσεις για την επίλυση διμερών προβλημάτων; Αν υποθέσουμε ότι αυτό ισχύει τότε αυτό σημαίνει ότι η πΓΔΜ δεν θα πρέπει για επόμενα πάρα πολλά χρόνια να εμπλακεί σε απολύτως καμία διαπραγμάτευση με την Ελλάδα. Διότι η Ελλάδα σε σχέση με το γειτονικό «συνονθύλευμα» είναι ένας οικονομικός αλλά κυρίως στρατιωτικός κολοσσός που επί πλέον δεν διστάζει να καταφύγει και στις πιο εξτρέμ ενέργειες(π.χ. εμπάργκο) προκειμένου να επιβάλλει τις απόψεις της. Θα συμβούλευε λοιπόν ο κ. Σαμαράς το Νικολάι Γκρουέφσκι να διακόψει κάθε διαπραγμάτευση μέχρις ότου η χώρα του γίνει τουλάχιστον εξ’ ίσου ισχυρή με την Ελλάδα;
Το δόγμα του κ. Σαμαρά οδηγεί σε ένα κόσμο όπου καμία χώρα δεν διαπραγματεύεται με καμιά άλλη. Διότι η μόνη κατάσταση στην οποία θα λάμβαναν χώρα διαπραγματεύσεις θα ήταν όταν θα επικρατούσε μια κατάσταση γενικής ισορροπίας μεταξύ όλων των χωρών. Όμως αυτή δεν είναι η πραγματικότητα του παγκόσμιου συστήματος. Όλες οι χώρες βρίσκονται σε μια σχετική κατάσταση σχετικής ανισορροπίας (πολιτικής στρατιωτικής και οικονομικής) με το περίγυρο τους. Μια χώρα Α μπορεί σε μια δεδομένη ιστορική στιγμή να βρίσκεται σε μια σχετικά καλύτερη κατάσταση από μια χώρα Β αλλά σε χειρότερη από μια χώρα Γ [που με την σειρά της είναι σε καλύτερη μοίρα από μια άλλη χώρα Δ αλλά χειρότερη κ.οκ. .Αν το παγκόσμιο σύστημα ακολουθούσε το δόγμα Σαμαρά δεν θα γινόντουσαν ποτέ και πουθενά διαπραγματεύσεις. Όμως ευτυχώς για την ανθρωπότητα αυτό δεν ισχύει.
Πολλές φορές μάλλον το αντίθετο ισχύει. Όταν όταν μια χώρα έχει προβλήματα τότε ακριβώς έχει αυξημένα κίνητρα να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις για την επίλυση διαφορών με τους γείτονες της. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν ένας από τους λόγους για τους οποίους βρίσκεται στην δυσμενή θέση είναι επειδή ακριβώς υπάρχουν αυτές οι διαφορές με τους γείτονες Στην περίπτωση της Ελλάδας ένας από τους λόγους για τους οποίους η χώρα βρίσκεται στην σημερινή καταστροφική οικονομική κατάσταση είναι λόγω των εξωφρενικών στρατιωτικών δαπανών -από τις υψηλότερες στον κόσμο. Έχει λοιπόν κάθε λόγο να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις με την Τουρκία ελπίζοντας ότι τα αποτέλεσμα θα της επιτρέψει να σταματήσει την ακατάσχετη αυτή οικονομική αιμορραγία
Με αλλά λόγια ο κόσμος δυστυχώς η ευτυχώς είναι πολύ πιο σύνθετος από όσο θέλει να τον παρουσιάζει ο ηγέτης της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Ας ελπίσουμε ότι με τον καιρό θα το μάθει.

Δεν υπάρχουν σχόλια :