Τον θυμάμαι, όταν από το βήμα της Βουλής ευχαριστούσε τους μετανάστες που προτιμούν τη χώρα μας. (Λες και ήσαν τουρίστες και όχι άνθρωποι αναγκεμένοι...). Επίσης, τον θυμάμαι, με το μπλέιζερ και το δακρύβρεκτο -σήμα κατατεθέν- ύφος να επισκέπτεται καταυλισμούς μεταναστών και να τους λέει τα συνήθη σπαραξικάρδια: Καρδούλες μου, ψυχούλες μου και άλλα παρόμοια. Γι’ αυτό, απορώ τι μύγα τσίμπησε τον Πάκη Παυλόπουλο και, με συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ, μάλλον αβαντάρει τις θέσεις του ΛΑΟΣ για το μεταναστευτικό. Αδυνατώ να το εξηγήσω και υιοθετώ την εξήγηση που δίνουν ..... μεγαλύτεροι και εμπειρότεροι εμού. Λόγου χάριν, ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος, ο οποίος είπε στο ραδιόφωνο ότι δυσκολεύεται να αναγνωρίσει στις σημερινές θέσεις του Π. Παυλόπουλου τον παλιό του φίλο και τις απέδωσε σε πικρία. Αν η πικρία αυτή οφείλεται στην πολιτική, τότε την προκαλεί κάτι περισσότερο από την επίγνωση ότι δεν έχει μέλλον στη Ν.Δ.: Η φρικτή υποψία ότι δεν έχει μέλλον ούτε στο ΛΑΟΣ.
Tου Στεφανου Κασιματη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου