Γιατί θα ψηφίσω Δημοκρατική Συμμαχία

«Οι εργάτες δεν πρέπει να κάνουν απελπισμένες τρέλες αλλά να είναι πριν απ' όλα υπεύθυνοι πολίτες» ... Karl Marx

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι: ...

• 1. Η κρίση της ελληνικής οικονομίας δεν είναι παρά μόνο δευτερευόντως κρίση χρέους. Η κρίση πηγάζει από τα θεμέλια της παραγωγικής διαδικασίας.
• 2. Τα φορολογικά μέτρα του κράτους διαχρονικά τσακίζουν την οικονομία, ενώ ο προϋπολογισμός παίρνει όλο και περισσότερους πόρους από την οικονομία για να τους χρησιμοποιήσει το κράτος για δικούς του σκοπούς (όχι απαραίτητα πράγματι κοινωφελείς).
• 3. Οι παραγωγικές επενδύσεις είναι αυτές που μπορούν να καταπολεμήσουν μακροπρόθεσμα την κρίση και την ανεργία.
• 4. Ο εξωτερικός δανεισμός και το έλλειμμα δεν είναι βέβαια ελληνικές ιδιομορφίες. Έτσι κινείται όλος ο πλανήτης. Εκείνα που μας “σκοτώνουν” είναι άλλα: Ο διαρθρωτικά πληθωριστικός χαρακτήρας της ελληνικής οικονομίας, όπου το κόστος τείνει να θεωρείται δεδομένο και η επίτευξη των κερδών και της χρηματοδότησης με την αύξηση των τιμών αυτονόητη. Και αυτό δεν άφορα μόνο τη μονοπωλιακή δομή ορισμένων κλάδων αλλά και την κατοχύρωση, με μη οικονομικά μέσα, προνομίων, αποκλειστικοτήτων, «κεκτημένων» δικαιωμάτων κλπ. σε μεγάλη κλίμακα στην ελληνική κοινωνία. Επίσης, ένα κράτος εκπληκτικά αδύναμο ως ανύπαρκτο σε ό,τι άφορα στις ρυθμιστικές του δραστηριότητες: τη ρύθμιση της συγκοινωνίας, την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών, την τήρηση της τάξης, την καθαριότητα, τον έλεγχο του ανταγωνισμού, την πάταξη της διαφθοράς. Σε όλα αυτά το κράτος είναι εντελώς αναξιόπιστο και περίπου απόλυτα αφερέγγυο. Είναι όμως πληθωρικό, ανακατεύεται σε όλα, συντηρεί στρατιές υπαλλήλων και πορεύεται αναπαυτικά όχι στην παραγωγή έργου αλλά στην κατανάλωση των κονδυλίων. Ο Έλληνας πολίτης έχει φθάσει στα όρια ανοχής του απέναντι στην ανικανότητα και την παχυδερμία του δημόσιου βροντόσαυρου.
• 5. Το ζητούμενο είναι: πώς να ζουν όσο περισσότεροι γίνεται όσο καλύτερα γίνεται. Επειδή σήμερα στην Ελλάδα ζουν όλο και περισσότεροι όλο και χειρότερα, κάτι κάνουμε λάθος.
• 6. Όπως ο Χριστός δεν φταίει για τις Σταυροφορίες και την Ιερά Εξέταση (φταίνε οι εκκλησίες και ο Μεσαίωνας τους κυρίως), έτσι και ο φιλελευθερισμός δεν φταίει για την βαρβαρότητα και την εξαθλίωση που ζούμε (φταίει ο καπιταλισμός κυρίως που έχει κρίσεις) και βέβαια ο Μαρξ δεν φταίει για τα σταλινικά και λοιπά κολαστήρια-κράτη (φταίει το timing και φταίνε και τα τότε κομμουνιστικά κόμματα κυρίως).
• 7. Μην αδικείτε ούτε το φιλελευθερισμό ούτε το μαρξισμό. Η ΕΕ και το ΔΝΤ δεν είναι φιλελεύθερης ιδεολογίας θεσμοί ούτε βέβαια οι κυβερνήσεις Κούβας και Βόρειας Κορέας έχουν μαρξιστική παιδεία και στοχοθεσία.
• 8. Μη συγχέετε άκριτα το φιλελευθερισμό με τη δεξιά και το μαρξισμό με την αριστερά (όπως τις εννοούμε στην πολιτική). Η ΝΔ και το ΛΑΟΣ δεν είναι φιλελεύθερα κόμματα επειδή είναι δεξιά όπως το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ δεν είναι μαρξιστικής ιδεολογίας κόμματα επειδή είναι αριστερά.
• 9. Προσωπικά πίστευα και πιστεύω ότι καθήκον του πολίτη δεν είναι να αγωνίζεται για τον κόσμο του αύριο αλλά για τον κόσμο του σήμερα. Πίστευα και πιστεύω ότι ο πολίτης οφείλει να παλεύει για την βελτίωση της ζωής των εργαζομένων εδώ και τώρα και όχι σε κάποιο παραδεισένιο μέλλον.
• 10. Το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, το ΛΑΟΣ και η Χρυσή Αυγή δεν είναι επιλογές για μένα. Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ λόγω έλλειψης αξιοπιστίας και σοβαρότητας, το ΛΑΟΣ λόγω σκοταδισμού και θρησκοληψίας, η Χρυσή Αυγή λόγω ναζιστικής και ρατσιστικής ιδεολογίας.
• 11. Η Αριστερά στην Ελλάδα σήμερα χαρακτηρίζεται από μονολιθικότητα και εξτρεμισμό σε συνδυασμό με τάση προς τον αφηρημένο λόγο της «διαμαρτυρόμενης μειοψηφίας». Η αντίληψη της πολιτικής ως «αφίσα-πορεία-κατάληψη» έχει σαν αποτέλεσμα την παραγωγή πρωτόλειων πολιτικών συμπερασμάτων που είναι, σε κάθε περίπτωση, μία από τα ίδια και πάντως έρχονται σίγουρα από το παρελθόν. Το μεν ΚΚΕ αποκτά χαρακτηριστικά μπρεζνιεφικού απολιθώματος, ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στα όρια της σοβαρότητας με τις αλλοπρόσαλλες θέσεις του που διαμορφώνονται από το «όχι σε όλα» σε συνδυασμό με έναν ιδιότυπο αριστερό εθνικισμό και , η ΔΗΜΑΡ εκφυλίστηκε σε μεταμφιεσμένο ΠΑΣΟΚ με κύρια γραμμή τον κρατισμό, η δε ΑΝΤΑΡΣΥΑ εμφανίζεται με κεντρική πολιτική επιλογή το "να βαθύνουμε την κρίση για να κάνουμε επανάσταση" ενώ το ορθό για μένα είναι το "να υπερβούμε την κρίση".
• 12. Δεν θα ψηφίσω Δράση/Φιλελεύθερη Συμμαχία γιατί στο όνομα της οικονομικής ορθοδοξίας φαίνονται ως άλλες Μαρίες-Αντουανέτες να χαρακτηρίζονται από έλλειψη ρεαλισμού και έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας, παρά τα φιλελεύθερα χαρακτηριστικά τους. Όπως έγραψε ο Γρηγόρης Φαρμάκης «αυτά που η Δράση ξεπερνά εύκολα ως προφανή αποτελέσματα της πολιτικής που προτείνει, εγώ ξέρω πια, ότι σε καιρό κρίσης, είναι προϋποθέσεις».
• 13. Η Δημοκρατική Συμμαχία έχει καταθέσει εδώ και καιρό ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα αντιμετώπισης και υπέρβασης της κρίσης με το μικρότερο δυνατό κόστος. Δεν λαϊκίζει, δεν τα παρουσιάζει όλα εύκολα, δεν υπόσχεται, δεν κοροϊδεύει. Επίσης, συγκρούεται με το κομματικό κατεστημένο και τους εργατοπατέρες συνδικαλιστές. Αναφέρει στις προγραμματικές της θέσεις ότι «Η διαφάνεια, η τήρηση του νόμου και τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι διαπραγματεύσιμα».
• 14. Η Ντόρα Μπακογιάννη είναι μια εξαιρετικά ικανή αστή πολιτικός με διεθνές κύρος. Η αυτοκριτική της συνοδεύτηκε τα τελευταία δύο χρόνια από μια έμπρακτη αλλαγή. Διδάχθηκε από την κρίση, «έβαλε μυαλό» κατά τη λαϊκή ρήση.

Με αυτές τις σκέψεις, και με οδηγό τη ρήση του Μαρξ ότι σε καιρούς ακραίας κρίσης «οι εργάτες δεν πρέπει να κάνουν απελπισμένες τρέλες αλλά να είναι πριν απ' όλα υπεύθυνοι πολίτες», αποφάσισα να ψηφίσω την Δημοκρατική Συμμαχία ως δύναμη σταθερότητας και αξιοπιστίας, καταλύτη εξελίξεων και διαμορφωτή συσχετισμών στην επερχόμενη Βουλή.
Με την ελπίδα να μπορέσουμε να υπερβούμε την κρίση που μας οδηγεί στην εξαθλίωση και να είμαστε παρόντες την επόμενη μέρα για να αποφασίσουμε τι κοινωνία θέλουμε στην χώρα αυτή. Γιατί τίποτα δεν είναι πιο ισχυρό από την σύμπραξη ελεύθερων ανθρώπων.

του Chris Gramatidis