του ευρωβουλευτή των Ευρωπαίων Φιλελευθέρων Θ. Σκυλακάκη
Ο ελληνικός λαός διακατέχεται δικαιολογημένα από αισθήματα οργής και αγανάκτησης. Η οργή όμως δεν είναι ...
καλός σύμβουλος. Σπρώχνει μοιραία σε ακραίες αντιδράσεις κι αν στις επερχόμενες εκλογές συμβεί μια στροφή του εκλογικού σώματος προς τα κόμματα των άκρων (αν πιστέψουμε στις δημοσκοπήσεις κόμματα με ακραία ρητορική απειλούν να συγκεντρώσουν μεταξύ του 40% και του 45%), η χώρα θα οδηγηθεί με μαθηματική βεβαιότητα σε καταστροφικές πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις.
Η Ελλάδα έχει ένα εκατομμύριο ανέργους, πρέπει να πάρει ακόμα δημοσιονομικά μέτρα ύψους άνω των 12 δισ. ευρώ και εξακολουθεί να έχει ένα τεράστιο (8% του ΑΕΠ) έλλειμμα στο εξωτερικό της ισοζύγιο. Το κράτος της χαρακτηρίζεται από μαζικά φαινόμενα διαφθοράς («μικρής» και «μεγάλης») και απίστευτης γραφειοκρατικής δυσλειτουργίας. Η χώρα έχει χάσει την πρόσβαση στις διεθνείς αγορές μέχρι το... τέλος της δεκαετίας και κρατιέται ζωντανή με ξένα χαμηλότοκα δάνεια που δίδονται με πολιτικούς όρους από τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη και χρήματα από τα κοινοτικά ταμεία. Μετά το PSI η Ελλάδα έχει πάψει να έχει σημασία για τις αγορές και για την ευρωπαϊκή σταθερότητα. Αν δεν τηρήσουμε τις δεσμεύεις μας θα μας εγκαταλείψουν.
Τα δύο μεγαλύτερα κόμματα που θα συγκυβερνήσουν μετά τις επόμενες εκλογές (μόνα τους ή και με άλλα κόμματα), έχουν χάσει το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού τους κεφαλαίου λόγω των τεράστιων ευθυνών τους για όσα συνέβησαν τόσο τα τελευταία τριάντα, όσο και τα τελευταία δύο χρόνια. Βαδίζουν αναπόφευκτα προς πρόσθετη αποδυνάμωση. Αν στη θέση τους ενδυναμωθούν τα κόμματα των άκρων οι συνέπειες για τη χώρα θα είναι:
Σε οικονομικό επίπεδο
• Πλήρης σχεδόν αποχή των σοβαρών ξένων επενδυτών, οι οποίοι αν στα υπόλοιπα μειονεκτήματα μας δουν και την πολιτική αστάθεια και την ανάδειξη των ακραίων, δεν πρόκειται να βάλουν στην Ελλάδα ούτε ένα ευρώ. Οι άνεργοι θα παραμείνουν συνεπώς άνεργοι γιατί χωρίς επενδύσεις δεν υπάρχουν δουλειές, ή θα βρουν δουλειά με εξευτελιστικά χαμηλότερους μισθούς (ακόμα και από αυτούς που επέβαλε η τρόικα) και σε δουλειές μικρής παραγωγικότητας.
• Σοβαρή αύξηση του κινδύνου η Ευρώπη να εγκαταλείψει την Ελλάδα, ως χώρα που δεν θέλει να τηρήσει τις συμφωνίες και να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που ανέλαβε.
Σε κοινωνικό επίπεδο
Ένα εκρηκτικό κοινωνικό μίγμα, που συνεπάγεται η ενίσχυση της παρακρατικής ακροδεξιάς, της συνωμοσιολογικής δεξιάς και της αριστεράς της βίας και της ανομίας. Η άσκηση παράνομης βίας από παρακρατικές και αναρχοφασιστικές ομάδες της μιας ή της άλλης πλευράς, θα σπρώξει σε φαινόμενα βίαιης αντιπαράθεσης τόσο μεταξύ τους όσο και με τους παράνομους μετανάστες. Η αστυνομία δεν θα ξέρει ποιον να πρωτοκυνηγήσει, τους εγκληματίες ή τους παρακρατικούς. Η ανομία και η ανασφάλεια στη χώρα θα αυξηθούν εκθετικά. Σε συνδυασμό με την αύξηση της φτώχειας, την υποβάθμιση των κοινωνικών παροχών και την ριζοσπαστικοποίηση των ανέργων, που θα μετατραπούν στο σύνολό τους σχεδόν σε μακροχρόνια άνεργους, θα δημιουργηθεί ένα εκρηκτικό κοινωνικό κλίμα.
Σε πολιτικό επίπεδο
Η πλήρης επικράτηση του λαϊκισμού (ο οποίος μας έφερε άλλωστε εδώ), θα σπρώξει ολόκληρο το πολιτικό σύστημα στο δρόμο του γρήγορου ψέματος και της ευκολόπιοτης ανοησίας. Εξαίρεση όσοι θα βρίσκονται στην κυβέρνηση, οι οποίοι αναγκαστικά θα ασκούν την ίδια πολιτική και θα εξουθενώνονται πολιτικά μετά μερικούς μήνες άσκησης εξουσίας. Οι σοβαροί άνθρωποι θα έχουν όλο και πιο περιορισμένα κίνητρα ή ευκαιρίες ενασχόλησης με τα κοινά.
Τελικά γλυτώσαμε (για την ώρα τουλάχιστον), από την οικονομική καταστροφή και θα πάμε από πολιτική καταστροφή; Απαντώ όχι. Οι συνειδητοί πολίτες και οι μεταρρυθμιστές πολιτικοί μπορούν και πρέπει να αντιδράσουν και να αποτρέψουν τα χειρότερα στην κρίσιμη αυτή συγκυρία; Οι πολίτες κατ’ αρχήν πρέπει να χρησιμοποιήσουν τη λογική τους. Επαναλαμβάνω ο θυμός είναι κακός σύμβουλος. Σπανίως δεν μετανιώνουμε για όσα είπαμε θυμωμένοι και σχεδόν πάντα μετανιώνουμε για όσα πράξαμε θυμωμένοι. Ποτέ και πουθενά η πολιτική δεν προσφέρει ιδανικές λύσεις. Και όποιος πιστεύει στις ιδανικές λύσεις είναι αφελής. Το κλειδί είναι οι πολίτες να επιλέξουν τουλάχιστον το λιγότερο κακό, με βάση τα δικά τους κριτήρια και αφού προσεκτικά ακούσουν και ζυγίσουν τα πράγματα.
Όσο για τους πολιτικούς –αλλά και όσους δεν είχαν ως τώρα ασχοληθεί με την πολιτική και έλαβαν τη γενναία απόφαση τη δύσκολη αυτή στιγμή να ασχοληθούν με τα κοινά- κάποιοι βρίσκονται για την ώρα εγκλωβισμένοι στις επιλογές τους. Υπάρχουν όμως και άλλοι που μπορούν ακόμα να αλλάξουν πορεία. Γι αυτό και θέλω να απευθύνω σήμερα μια δημόσια έκκληση στις μεταρρυθμιστικές δυνάμεις, που δεν είναι παγιδευμένες στα δύο μεγαλύτερα κόμματα που μας οδήγησαν εδώ. Ο κίνδυνος πολιτικής επικράτησης των ακραίων πολιτικών δυνάμεων είναι υπαρκτός και σοβαρός. Τα δύο κόμματα που μας έφεραν εδώ δεν αποτελούν ούτε καν μεσοπρόθεσμα βιώσιμη εναλλακτική λύση. Είναι καθοριστικής σημασίας η συσπείρωση όλων των μεταρρυθμιστών σε ένα ενιαίο μέτωπο λογικής και υπευθυνότητας. Οι ατομικές διαδρομές και τα επί μέρους σφάλματά μας δεν έχουν σήμερα σημασία. Πρέπει όλοι να υπερβούμε τον εαυτό μας. Αν ο μεταρρυθμιστικός χώρος εμφανιστεί ενωμένος θα αποκτήσει καταλυτική δυναμική, που θα του δώσει τη δύναμη να αλλάξει την κατεύθυνση των πολιτικών εξελίξεων. Είναι η ώρα της ευθύνης και του πραγματικού πατριωτισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου