Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

Κριτική στην Αριστερά από τον Αντώνη Σαμαρά

Η ωραιότερη μορφή της ειρωνείας είναι όταν ο εκφέρων την ειρωνεία δεν έχει επίγνωσή της. Πάρτε το παράδειγμα του Αντώνη Σαμαρά, στην ομιλία του προς την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Σε μια σειρά από ρητορικά ερωτήματα, διά των οποίων παρουσιάζει τα πλεονεκτήματα, τα οποία –κατά τη γνώμη του– κάνουν τη Ν.Δ. ελκυστική, ο πρόεδρος της Ν.Δ. λέει το χαριτωμένο: «Ποιος άλλος μπορεί να κάνει δημόσια κριτική στην Αριστερά –όπως κάναμε για το απαράδεκτο επεισόδιο με το Ζενίθ– αλλά χωρίς μισαλλοδοξία και χωρίς να κόβει τις γέφυρες διαλόγου μαζί της;»
Οταν διαβάζω τέτοια πράγματα, συνειδητοποιώ ότι, εν τέλει, ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν ήταν μόνον ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο άνθρωπος που επηρέασε περισσότερο οιουδήποτε άλλου τη διαμόρφωση της Κεντροδεξιάς στην Ελλάδα. (Δυστυχώς, περισσότερο και από αυτόν τον... κανονικό Καραμανλή...) Είδατε, με πόση συστολή και πόση ευπρέπεια, ο Αντώνης Σαμαράς διεκδικεί τα εύσημα για την «κριτική» στάση του κόμματός του έναντι της Αριστεράς; Δεν είναι μόνον το καλό σπίτι και το καλό σχολείο που του έδωσαν αυτούς τους τρόπους. Είναι ότι καταλαβαίνει ο ίδιος πολύ καλά ότι ορισμένες αξίες της Αριστεράς (στην εκχυδαϊσμένη, συνδικαλιστική εκδοχή τους: λιγότερη δουλειά, περισσότερα λεφτά...) εκφράζουν πλέον τα κρατικοδίαιτα στρώματα της κοινωνίας, δηλαδή και μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων της Ν.Δ.
Ο λόγος του αριστερού λαϊκισμού ευδοκιμεί ελεύθερα στη Ν.Δ. «Η σημερινή ημέρα αποτελεί την πιο μαύρη σελίδα της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας, από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Είναι μια μέρα εθνικού πένθους για τα όνειρα και τις ελπίδες, που θα απολέσουν όλες οι σημερινές γενιές. Τα μέτρα τα οποία ανακοίνωσε η κυβέρνηση γυρνάνε τη χώρα πίσω και αναγκάζουν 11 εκατομμύρια πολίτες να ζήσουν έναν εργασιακό μεσαίωνα, μέσα σε συνθήκες μεταπολεμικής φτώχειας και κοινωνικής εξαθλίωσης». Τις παραπάνω αρλούμπες, που συμπυκνώνουν όλη τη ρητορική της Αριστεράς κατά των προσαρμογών που επιβάλει το μνημόνιο, δεν τις εκφέρει κάποιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι οι πρώτες αράδες από την Ιερεμιάδα (χιλίων λέξεων και βάλε...) που εξέδωσε ο Κώστας Πουπάκης –πρώην αρχισυνδικαλιστής της ΔΑΚΕ, επιβραβευθείς με θέση στο Ευρωκοινοβούλιο– μόλις ψηφίσθηκε το μνημόνιο...

Δεν υπάρχουν σχόλια :