Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010

Ο Σαμαράς, το Ισραήλ και οι "φαιοκόκκινοι"

Φαντασθείτε τα επιτελεία του Κώστα Σημίτη ή της Ντόρας Μπακογιάννη να επεξεργάζονταν επιτελικά σχέδια συμμαχίας μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ για την κατάπνιξη του αγώνα του Παλαιστινιακού λαού. Αν ίσχυε αυτό, τότε μπορεί να είναι κανείς σίγουρος ότι τις τελευταίες ημέρες οι δυο αυτοί πολιτικοί θα είχαν βρεθεί στο επίκεντρο της οργής του "φαιοκόκκινου μετώπου", με αφορμή τα πρόσφατα τραγικά επεισόδια στα διεθνή χωρικά ύδατα. Ομως, παραδόξως η "λαϊκή οργή" δεν στράφηκε, όπως ίσως θα ανέμενε κανείς, εναντίον του ηγέτη της ΝΔ, παρά το γεγονός ότι το επιτελείο του υιοθετεί τις θέσεις των πλέον ακραίων Ισραηλινών. Και ο λόγος για τον οποίο δεν συνέβη αυτό, είναι πολύ απλά το γεγονός ότι ο κύριος Σαμαράς είναι το αγαπημένο παιδί των "φαιοκόκκινων", σε αντίθεση με τους άλλους δυο πολιτικούς που πάντοτε βρίσκονταν στο στόχαστρο του μετώπου.

Οπως είναι γνωστό, την εξωτερική πολιτική του κ.Σαμαρά διαμορφώνει σε σημαντικό βαθμό ο  σύμβουλος του, Χρύσανθος Λαζαρίδης, ο οποίος είναι και εξέχον μέλος του... γνωστού για τις εθνικιστικές του  απόψεις  "Δικτύου 21". Οσον αφορά στο Μεσοανατολικό, σύμφωνα με τον συνεργάτη του κ.Σαμαρά, για όλα τα προβλήματα στην γη ευθύνονται οι Παλαιστίνιοι.
"Το Ισραήλ", έγραφε σε άρθρο του στις 19/08/2006 ο κ.Λαζαρίδης "παρά την σκληρότητα του θέλει να συμβιβαστεί. Οι αντίπαλοι του, παρά τις επανειλημμένες ήττες τους, δεν έχουν διάθεση να συμβιβαστούν με το Ισραήλ. Εμμένουν στον στρατηγικό στόχο της διάλυσης του".
Όμως τα ελληνικά ΜΜΕ, σύμφωνα με την άποψη του επιτελικού συμβούλου του κ.Σαμαρά, δεν κάνουν αυτή την διάκριση, κάτι που έχει επικίνδυνες συνέπειες: "Οποιος επιδιώκει πολιτική Ειρήνης ξεχωρίζει αυτούς που είναι πρόθυμοι για έντιμο συμβιβασμό από εκείνους που δέχονται μόνο την εξολόθρευση του αντιπάλου τους. Αυτή την διάκριση δεν την κάνουν πολλά ΜΜΕ που προσφέρουν ηθική στήριξη στον ισλαμικό  εξτρεμισμό".
Ταυτόχρονα, ο κ. Λαζαρίδης κατακεραυνώνει την Ελληνική κοινή γνώμη  που είναι "πιο φιλοπαλαιστινιακή και από τους ίδιους τους Παλαιστίνιους και πιο φιλοαραβική από τους Αραβες" . Για τους Ελληνες υποστηρικτές των παλαιστινιακών θέσεων έχει το ακόλουθο σχόλιο: "Είναι δήθεν προοδευτικοί και στηρίζουν ότι πιο αντιδραστικό υπάρχει στην Μέση Ανατολή. Είναι δήθεν "ειρηνιστές" και στηρίζουν ότι πιο ακραίο υπάρχει στον Αραβικό κόσμο".  Σε άλλο άρθρο του, που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του Δικτύου 21, ο κ.Λαζαρίδης προχωρεί σε ακόμη βαρύτερους χαρακτηρισμούς για τους Ελληνες που υποστηρίζουν την ειρήνη και τα δικαιώματα του Παλαιστινιακού λαού: "Η Ειρήνη είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσουμε ...στους επαγγελματίες "ειρηνιστές" μας που στηρίζουν το πολεμικό παραλήρημα της Χεζμπολάχ, που ζητωκραυγάζουν όταν παραστρατιωτικοί τρομοκράτες προμηθεύονται πυραύλους μέσου βεληνεκούς, που υπερασπίζονται το πυρηνικό πρόγραμμα που αποσιωπούν τα εγκλήματα του ισλαμικού φουνταμενταλισμού και τις εκατόμβες των θυμάτων του".
            
Το  Ιδρυμα Αμυντικών Αναλύσεων

Όμως ας είμαστε δίκαιοι. Η αντιπαλαιστινιακή στροφή της ΝΔ δεν είναι πρωτοτυπία του κ.Σαμαρά αλλά εγκαινιάσθηκε από την προηγούμενη ηγεσία του κόμματος.  Κεντρικό ρόλο σε αυτές τις διεργασίες διαδραμάτισε την περίοδο εκείνη το Ιδρυμα Αμυντικών Αναλύσεων που ανήκει στο Υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Εκεί μια ομάδα νεοσυντηρητικών αναλυτών, ορισμένοι από τους οποίους προέρχονταν από τους χώρους της ομάδας "Δίκτυο 21" ,με επικεφαλής τον διευθυντή του Ιδρύματος, καθηγητή Ιωάννη Μάζη, διαμόρφωνε το νέο γεωστρατηγικό δόγμα που προέβλεπε στενή συνεργασία Ισραήλ- Ελλάδας. Ο διορισμός του κ.Μάζη έγινε κατευθείαν από τον υπουργό Εθνικής Αμυνας κ.Σπηλωτόπουλο κατόπιν προσωπικής εντολής του τ. πρωθυπουργού.
Ετσι σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στο τεύχος "Γεωπολιτική" (που εκδίδει το ΙΑΑ) τον Οκτώβριο του 2005, ο διευθυντής του ΙΑΑ, επεσήμανε ότι η κατάσταση στη Μέση Ανατολή οδηγούσε  στην αναβάθμιση του Ισραήλ ως "σημαντικού διεθνούς εμβέλειας στρατηγικού ενεργειακού συντελεστή". Σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα "έχει πολλά κοινά συμφέροντα με το Τελ Αβίβ",  κάτι που  απαιτεί τη "στρατηγική βελτίωση" των σχέσεων των δυο χωρών.
Γι' αυτό, ο αρθρογράφος πρότεινε την στρατιωτική συνεργασία της Ελλάδας με το Ισραήλ τονίζοντας ότι αυτή  "κρίνεται απαραίτητη ιδιαίτερα στον τομέα της συμπαραγωγής οπλικής τεχνολογίας". Παράλληλα  στο άρθρο του ο ιδεολογικός εκπρόσωπος του ΥΠΕΘΑ διατύπωνε σκληρή κριτική  "για τις αμφιβόλου ευφυίας" παραδοσιακές (δηλαδή φιλοπαλαιστινιακές) πολιτικές της Ελλάδας στο Μεσανατολικό. Προκειμένου να υλοποιηθεί η φιλοισραηλινή στροφή όμως θα έπρεπε πρώτα  "να εξορκιστούν κάποια δαιμόνια μονίμως εγκατεστημένα στις συνειδήσεις των αρμόδιων για την παραγωγή αμυντικής και εξωτερικής πολιτικής".
Και για να τελειώνω: Αν οποιοσδήποτε "εκσυγχρονιστής" πολιτικός τολμούσε να διατυπώσει απόψεις για το Μεσανατολικό, ανάλογες με αυτές που διατυπώνουν τα νυν και τέως ηγετικά επιτελεία της Νέας Δημοκρατίας, θα αντιμετώπιζε την ανεξέλεγκτη οργή της φαιοκόκκινης μάζας. Ομως στο βαθμό που τόσο ο σημερινός ηγέτης της ΝΔ, όπως άλλωστε και ο τέως, θεωρούνται  ότι σε τελική ανάλυση αποτελούν γνήσιες φαιοκόκκινες μεταλλάξεις, τέτοια μικρολάθη συγχωρούνται.   
  

Δεν υπάρχουν σχόλια :