Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Η άλλη πλευρά του διαστήματος [Βραζιλία, Ιράν, Ινδία, Ιαπωνία, Κίνα, Ισραήλ ... επεκτείνονται στο διάστημα χωρίς τις ΗΠΑ και τη Ρωσία] [photography]

Ευρώπη:
Στο ευρωπαϊκό διαστημικό πρόγραμμα γίνεται χρήση των πυραύλων Ariane, οι οποίοι
στη διάρκεια των χρόνων έχουν εξελιχθεί ποικιλοτρόπως.





Ο πύραυλος ARIANE 1 χρησιμοποιήθηκε για να προωθήσει τους ευρωπαϊκούς δορυφόρους στην τροχιά τους από το 1979 ως το 1986. Το ARIANE 2 και 3 χρησιμοποιήθηκε μεταξύ 1986 και 1989,  το ARIANE 4 από το 1988 ως το 2003 και το ARIANE 5 χρησιμοποιείται από το 1997.

Το ρομποτικό διαστημικό σκάφος Giotto προωθήθηκε από το ESA το 1986 για να μελετήσει τον κομήτη Halley. Έφτασε μόλις 600 km κάτω από τον κομήτη και μετέδωσε στην Γη τις θεαματικές εικόνες που ξέρουμε!
Το ευρωπαϊκό διαστημικό πρόγραμμα σχεδίασε επίσης επαναχρησιμοποιήσιμα διαστημικά οχήματα παρόμοια με τα αμερικάνικα. Το Hermes σχεδιάστηκε στη Γαλλία στα μέσα της δεκαετίας του 70 και άρχισε να αναπτύσσεται προς το τέλος της δεκαετίας του '80 από το ESA. Δυστυχώς, το πρόγραμμα έπρεπε να εξετάσει ποικίλα ζητήματα που δεν επιλύθηκαν ποτέ πλήρως. Το πρόγραμμα ακυρώθηκε το 1992, χωρίς οποιαδήποτε οχήματα Hermes να κατασκευαστούν.


Βλέπετε το Skylon σχεδιασμένο από αγγλική διαστημική εταιρεία που ειδικεύεται σε διαστημικά οχήματα.

Κίνα:
Η Κίνα έχει ένα πολύ καλά αναπτυγμένο διαστημικό πρόγραμμα και είναι η τρίτη χώρα, μετά από τις ΗΠΑ και την πρώην ΕΣΣΔ, που προωθεί επιτυχώς ανθρώπους στο διάστημα. Η πρώτη επανδρωμένη διαστημική αποστολή της Κίνας, πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 2003 και έφερε τον τίτλο Shenzou 5.
Το κεντρικό διαστημικό κέντρο της Κίνας, Jiuquan Satellite Launch Centre, βρίσκεται στην έρημο Gobi στα βάθη της Μογγολίας.
Το Shenzou 7, η τρίτη επανδρωμένη διαστημική αποστολή της Κίνας, προωθήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2008. Η εικόνα είναι καλλιτεχνική απόδοση του σκάφους σε γήινη τροχιά.
Όπως ακριβώς στην European Space Agency, στην Κίνα επίσης εξελίσσεται ένα τεράστιο πρόγραμμα προς αντικατάσταση των έως τώρα διαστημικών οχημάτων περισσότερο ευέλικτων, όπως το παραπάνω space plane [wn.com] [eoportal] [pakistan defence]

Ιαπωνία:
Στην εικόνα (δεξιά) το launch pad στο μεγαλύτερο διαστημικό κέντρο ανάπτυξης της Ιαπωνίας το Tanegashima. Η Ιαπωνία διαθέτει άλλο ένα μεγάλο διαστημικό κέντρο στην Uchinoura (αριστερά ο MV rocket)
Το Hope-X είναι η έκδοση μιας ιαπωνικής διαστημικής σαΐτας, η οποία χρονολογείται αρχικά από τη δεκαετία του '80. Επρόκειτο να είναι μέρος της συμμετοχής της Ιαπωνίας στο διεθνές διαστημικό πρόγραμμα, αλλά ακυρώθηκε το 2003.

Ινδία:
Η Ινδία δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από την κούρσα του διαστήματος. Το διαστημικό κέντρο της Ινδίας ονομάζεται Satish Dhawan Space Centre και βρίσκεται κοντά στην πόλη Chennai της Νότιας Ινδίας.
Εδώ βλέπετε έναν από τους ινδικούς πυραύλους που χρησιμοποιήθηκαν στην τηλεκατευθυνόμενη αποστολή προς το φεγγάρι το 2008.
Ο Oceansat-2 είναι ο δέκατος έκτος δορυφόρος τηλεπισκόπησης της Ινδίας. Προωθήθηκε το 2009.
Το Avatar είναι ένα τηλεκατευθυνόμενο επαναχρησιμοποιήσιμο διαστημικό αεροπλάνο που αναπτύσσεται αυτήν την περίοδο από την Ινδία για τη χρήση του ως δορυφορικός προωθητής. Δεξιά βλέπετε το "Reusable Launch Vehicle-Technology Demonstrator".

Ιράν:
Το Ιράν ανήγγειλε το καλοκαίρι του 2011 ότι μπορούσε να στείλει ένα πίθηκο στην τροχιά της Γης, ως τμήμα του διαστημικού του προγράμματος. Το Ιράν σχεδιάζει το 2017 να έχει στείλει και άνθρωπο στο διάστημα. Η ιρανική διαστημική αντιπροσωπεία εδράζει στην επαρχία Semnan στο βόρειο τμήμα της χώρας. Το Ιράν έχει συνεργαστεί διαστημικά στο παρελθόν με την Βόρεια Κορέα και το Πακιστάν.
Βλέπετε την κεφαλή του ιρανικού Omid Satellite rocket [εικόνες από πρόσφατο ρεπορτάζ του aljazeera]

Βραζιλία:
Ο launch rocket του Brazilian Space Agency στο Alcantara, βορειοανατολικά της χώρας. Το διαστημικό πρόγραμμα οργανώθηκε από τον βραζιλιάνικο στρατό και υπάγεται σε πολιτικό έλεγχο από το 1994 όταν η Βραζιλία προώθησε τον πρώτο πύραυλό της επιτυχώς στο διάστημα (Οκτώβριος του 2004). Το 2006, ο πρώτος βραζιλιάνος αστροναύτης ταξίδεψε στο διεθνή διαστημικό σταθμό (International Space Station) ως τμήμα της αποστολής Expedition 5.

Ισραήλ:
Η διαστημική εταιρεία του Ισραήλ (Israel Space Agency) ιδρύθηκε το 1983 στην αεροπορική βάση Palmachim που χρησιμεύει σήμερα ως το κύριο spaceport του Ισραήλ. Εστιάζεται κυρίως σε υπερμεσόγειες αποστολές.


Το SpaceShipOne ήταν ένα suborbital αεριωθούμενο spaceplane που αναπτύχθηκε από την Mojave Aerospace Ventures. Το 2004, το αεροπλάνο ανέλαβε την παγκόσμια πρώτη επανδρωμένη ιδιωτική διαστημική πτήση, με τη βοήθεια του White Knight. Επιδοτήθηκε τότε με 10 εκατομμύρια δολάρια λόγω της συμμετοχή του στο πρόγραμμα. Το SpaceShipOne αποσύρθηκε αμέσως μετά την αποστολή, είναι σχεδόν έτοιμο φυσικά το επόμενο αναβαθμισμένο σχέδιό του.

Η Virgin Galactic toy Richard Branson:
Με ιδιαίτερη επιτυχία συμμετέχει στην διαστημική κούρσα και ο ιδιαίτερα προικισμένος βρετανός επιχειρηματίας Richard Branson με την εταιρεία του Virgin Galactic.
Η εταιρεία του είναι μια κοινοπραξία μεταξύ της Virgin και της Scaled Composites, που σχεδίασε το SpaceShipOne.

Δεν υπάρχουν σχόλια :