Πρέπει να διαβάζεις πίσω από τις γραμμές για να κατανοήσεις το ακριβές περιεχόμενο των ανακοινώσεων των Συνόδων Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι σαν το παιχνίδι «το κυνήγι του θησαυρού». Κρύβουν αυτό που θέλουν να πουν πίσω από διατυπώσεις δυσνόητες και ενίοτε επαμφοτερίζουσες- σαν τους χρησμούς της Πυθίας. Καμιά φορά το βασικό μήνυμα δεν βρίσκεται καν στο κείμενοκαι είναι βασικό ακριβώς γιατί δεν συμπεριελήφθη. Με αυτή τη μέθοδο συντάχθηκε και η δήλωση του Γιουρογκρούπ, για την Ελλάδα. Είναι μια ηχηρή προειδοποίηση: ή συμμορφώνεστε με τις απαιτήσεις του Συμφώνου Σταθερότητας ή ετοιμαστείτε να αποχαιρετήσετε την Αλεξάνδρεια που θα χάσετε. Από πλευράς πολιτικής ουσίας το κείμενο επαλήθευσε όσους έλεγαν ότι ...
... αυτό που κρίνεται στην πραγματικότητα είναι η προοπτική παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη. Ακριβώς γιατί τους κανόνες της παραβιάζουν οι ελληνικές δημοσιονομικές επιδόσεις. Για την τήρησή τους η Ελλάδα θα δεχθεί κοινοτική συνδρομή- ελεγχόμενη και υπό αυστηρή επιτήρηση. Στην ούγια ήδη γράφει: ΔΝΤ.
Και δεν παρέχεται για να χαλαρώσει όπως νομίζουν πολλοί. Αλλά για να συνεχίσει την πορεία της στον δρόμο που είναι σπαρμένος με σπασμένα γυαλιά. Το δίχτυ ασφαλείας θα ανοίξει μόνο όταν θα πέσει από το συρματόσκοινο. Θα την κρατήσει.
Αλλά θα έχει πέσει.
Ότι η έκβαση κρίθηκε την τελευταία στιγμή αφορά τις κλασικές διαπραγματευτικές πρακτικές της κοινοτικής Ευρώπης. Κατ΄ ουσίαν τα πράγματα πήγαν όπως είχαν προαποφασιστεί. Ο Τρισέ έδωσε το φιλί της ζωής στις ελληνικές τράπεζες. Ο Μπαρόζο με τον Γιούνκερ έδωσαν στην Ελλάδα αυτό που ήθελαν η Μέρκελ με τον Σαρκοζί να πάρει: την τελευταία ευκαιρία να δημιουργήσει οικονομία που θα παράγει πλεονάσματα, ώστε κάποτε να πληρώσει τα χρέη της. Η επιτυχία του Προγράμματος Σταθερότητας είναι η πρώτη προϋπόθεση, αλλά όχι και η τελευταία. Στο τέλος του 2012 το έλλειμμα θα είναι 2,7% του ΑΕΠ- δηλαδή θα είναι πάντα έλλειμμα. Και το χρέος θα έχει φτάσει κάπου στα τετρακόσια δισεκατομμύρια ακριβώς, γιατί θα βρίσκουμε να δανειστούμε.
Αυτά που έδωσαν οι Ευρωπαίοι δεν είναι και λίγα. Αλλά δεν θα διστάσουν να τα πάρουν πίσω από μια χώρα που δεν μπορεί να μείνει στο καλούπι του Συμφώνου Σταθερότητας. Η απειλή υπάρχει στο κειμένο, ανάμεσα στις λέξεις. Απλώς όπως έλεγε ο Βολταίρος «Η μεγάλη χρησιμότητα των λέξεων είναι να κρύβουν τις σκέψεις μας».
/ /Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ / / ΤΑ ΝΕΑ / /
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου