Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΤΖΑΝΑΚΗ
Τι χαρές πρέπει να έγιναν στη Ρηγίλλης µόλις ο άγνωστος
«γαλάζιος» εγκέφαλος ανακάλυψε την πατέντα της «συµµαχίας των
προθύµων»: το λέει ο κ. Αντ. Σαµαράς και γεµίζει το στόµα του – «είναι
λίγοι, αλλά πολύ πρόθυµοι», διαλαλεί ο αρχηγός της αξιωµατικής
αντιπολίτευσης, που θέλει να βλέπει παντού νεοδηµοκράτες, νυν και
πρώην, οι οποίοι άλλο καηµό δεν έχουν παρά να... στηρίξουν την κυβέρνηση
του κ. Γιώργου Παπανδρέου.
Την οποία κυβέρνηση δεν τη στηρίζουν οι υπουργοί, πρώτοι απ’ όλους – και έτσι έχουµε φτάσει εδώ που φτάσαµε. Αλλά αυτό είναι µία άλλη υπόθεση – οι υπουργοί βλέπουν ότι µοιραία, µε τα µέτρα που έχουν πάρει κι εκείνα που σχεδιάζουν, έχουν υπογράψει µνηµόνιο µε την εκλογική ήττα. Και απλώς προσπαθούν – όσοι προσπαθούν – να σώσουν πολιτικά τους εαυτούς τους.
Αλλά η Ν.∆. δεν αφήνει τον χρόνο να κάνει τη δουλειά του. Θέλει να τον σπρώξει – και ο τελευταίος µοχλός είναι η «συµµαχία των προθύµων». Η τελευταία φορά που χρησιµοποιήθηκε ο όρος ήταν για να περιγράψει την – ελάχιστα δηµοφιλή στην Υδρόγειο – οµάδα κρατών που ξεκίνησαν τον πόλεµο στο Ιράκ. Κι εµείς έχουµε πόλεµο – για την οικονοµία µας, τις δουλειές, τους µισθούς, τις συντάξεις και το κοινωνικό κράτος.
Στην οµάδα των «απροθύµων»
ΟΤαν Ομως ο κ. Σαµαράς καταγγέλλει τους «πρόθυµους», µπαίνει αυτοµάτως στην οµάδα των «απροθύµων», µαζί µε την κ. Αλέκα Παπαρήγα, τον κ. Αλέξη Τσίπρα και τον κ. Αλέκο Αλαβάνο. Απρόθυµοι σε τι;
Στην προσπάθεια για την έξοδο από την κρίση;
«Εµείς ψηφίσαµε τα µισά κυβερνητικά νοµοσχέδια. ∆εν κάνουµε αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση. Τι θέλουν; Να τους χειροκροτούµε;» απαντά η Νέα ∆ηµοκρατία. Εντάξει, καθόλου δεν θα πείραζε τους κυβερνώντες να τους χειροκροτούν, αλλά δεν θα... πεθάνουν κιόλας αν δεν γίνει κάτι τέτοιο.
Αντίθετα, η οικονοµία είναι που κινδυνεύει: να πετύχει η εγχείρηση και να πεθάνει ο ασθενής. Και τότε, η οργή των πολιτών δεν θα κάνει κοµµατικές διακρίσεις. Μάλιστα, ενδεχοµένως θα επιφυλάξει ειδική περιποίηση στους «απρόθυµους», που ποντάρουν στην αποτυχία. Οχι του Παπανδρέου, αλλά της χώρας.
Την οποία κυβέρνηση δεν τη στηρίζουν οι υπουργοί, πρώτοι απ’ όλους – και έτσι έχουµε φτάσει εδώ που φτάσαµε. Αλλά αυτό είναι µία άλλη υπόθεση – οι υπουργοί βλέπουν ότι µοιραία, µε τα µέτρα που έχουν πάρει κι εκείνα που σχεδιάζουν, έχουν υπογράψει µνηµόνιο µε την εκλογική ήττα. Και απλώς προσπαθούν – όσοι προσπαθούν – να σώσουν πολιτικά τους εαυτούς τους.
Αλλά η Ν.∆. δεν αφήνει τον χρόνο να κάνει τη δουλειά του. Θέλει να τον σπρώξει – και ο τελευταίος µοχλός είναι η «συµµαχία των προθύµων». Η τελευταία φορά που χρησιµοποιήθηκε ο όρος ήταν για να περιγράψει την – ελάχιστα δηµοφιλή στην Υδρόγειο – οµάδα κρατών που ξεκίνησαν τον πόλεµο στο Ιράκ. Κι εµείς έχουµε πόλεµο – για την οικονοµία µας, τις δουλειές, τους µισθούς, τις συντάξεις και το κοινωνικό κράτος.
Στην οµάδα των «απροθύµων»
ΟΤαν Ομως ο κ. Σαµαράς καταγγέλλει τους «πρόθυµους», µπαίνει αυτοµάτως στην οµάδα των «απροθύµων», µαζί µε την κ. Αλέκα Παπαρήγα, τον κ. Αλέξη Τσίπρα και τον κ. Αλέκο Αλαβάνο. Απρόθυµοι σε τι;
Στην προσπάθεια για την έξοδο από την κρίση;
«Εµείς ψηφίσαµε τα µισά κυβερνητικά νοµοσχέδια. ∆εν κάνουµε αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση. Τι θέλουν; Να τους χειροκροτούµε;» απαντά η Νέα ∆ηµοκρατία. Εντάξει, καθόλου δεν θα πείραζε τους κυβερνώντες να τους χειροκροτούν, αλλά δεν θα... πεθάνουν κιόλας αν δεν γίνει κάτι τέτοιο.
Αντίθετα, η οικονοµία είναι που κινδυνεύει: να πετύχει η εγχείρηση και να πεθάνει ο ασθενής. Και τότε, η οργή των πολιτών δεν θα κάνει κοµµατικές διακρίσεις. Μάλιστα, ενδεχοµένως θα επιφυλάξει ειδική περιποίηση στους «απρόθυµους», που ποντάρουν στην αποτυχία. Οχι του Παπανδρέου, αλλά της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου