Η στωικότητα και οι θυσίες των Ελλήνων εξασφάλισαν την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη

Η στωικότητα και οι θυσίες των Ελλήνων εξασφάλισαν την ευρωπαϊκή αλληλεγγύηΥπονομεύονται όμως από το ριψοκίνδυνο πρόγραμμα και την αναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος.

...

Ο υπεύθυνος του Τομέα Οικονομίας και Οικονομικών της Δημοκρατικής Συμμαχίας, ευρωβουλευτής, Θεόδωρος Σκυλακάκης, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Η στωικότητα και οι θυσίες του ελληνικού λαού εξασφάλισαν την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, παρά την αναξιοπιστία του ελληνικού πολιτικού συστήματος, η οποία αντανακλάται στους όρους που τέθηκαν για την υλοποίηση του προγράμματος.

Με βάση όμως την απόρρητη έκθεση της ίδιας της τρόικας για τη βιωσιμότητα του χρέους, η επιλογή να φέρει το μεγαλύτερο βάρος ο ιδιωτικός τομέας με δραστικές περικοπές των μισθών των εργαζομένων του, δεν είναι μόνο κοινωνικά άδικη (μια που πληρώνουν περισσότερο αυτοί που έφταιξαν λιγότερο), αλλά και εξαιρετικά ριψοκίνδυνη για την τύχη της Ελλάδας.

Η τρόικα δηλώνει (όπως διαπιστώνουν όσοι διάβασαν την σχετική έκθεση), ότι η εσωτερική υποτίμηση με μείωση μισθών του ιδιωτικού τομέα θα «βαθύνει αρχικά την ύφεση» και «θα οδηγήσει βραχυπροθέσμως αναπόφευκτα σε υψηλότερο χρέος» (σε δόξα των πρωτοστατών του «αντι-υφεσιακού» αγώνα που σήμερα ανεξήγητα πανηγυρίζουν!).

Ταυτόχρονα η ειδική προστασία που θα απολαμβάνει όλο το υφιστάμενο χρέος συνεπάγεται ότι «το όποιο νέο χρέος θα είναι υποδεέστερο» και η έξοδος στις αγορές -και εξ αυτού του λόγου-αναβάλλεται για το απώτερο μέλλον, αφού σε περίπτωση χρεοκοπίας το νέο χρέος θα περικοπεί κατά προτεραιότητα και θα αποτελεί συνεπώς χρέος υψηλού κινδύνου.

Τέλος το πρόγραμμα είναι κατά την τρόικα εξαιρετικά ευαίσθητο στην πορεία των ευρωπαϊκών επιτοκίων. Μια άνοδος των ευρωπαϊκών επιτοκίων κατά 1% (που είναι πάρα πολύ πιθανό να συμβεί αφού τα επιτόκια είναι σήμερα ιδιαίτερα χαμηλά), σημαίνει «άνοδο της σχέσης χρέους προς ΑΕΠ στο 135% το 2020» (σ.σ. με βασικό σενάριο 129%).

Το υψηλού ρίσκου και κοινωνικά άδικο αυτό πρόγραμμα μπορεί να επιτύχει μόνο αν προωθηθούν πολύ ταχύτερα και βαθύτερα οι διαρθρωτικές αλλαγές και μειωθεί πολύ δραστικότερα ο δημόσιος τομέας, σε σχέση με αυτό που προγραμματίζει η τρόικα και αν υπάρξει ένα σοβαρό ευρωπαϊκό πακέτο επενδύσεων που να το συμπληρώνει.

Αν ο λαός δεν αλλάξει το πελατειακό πολιτικό σύστημα και δεν αποτινάξει τα δεσμά του λαϊκισμού που μας οδήγησε εδώ, η τρόικα ασφαλώς δεν θα μας σώσει και η ευρωπαϊκή βοήθεια δεν πρόκειται να αποδώσει».