Το καινούργιο αγγλικό βιβλίο για τον Ελευθέριο Βενιζέλο είναι μέρος μιας σειράς που παρουσιάζει τους «Δημιουργούς του σύγχρονου κόσμου» και τις συνθήκες ειρήνης των ετών 1919-1923 με τα επακόλουθά τους («Μakers of the modern world: Τhe peace conferences of 1919-1923 and their aftermath»). Ο συγγραφέας του Αντριου Ντάλμπι είναι βρετανός γλωσσολόγος, μεταφραστής και ιστορικός, γνωστός για τα βιβλία που έχει γράψει για την ιστορία της γαστρονομίας αλλά και την αρχαία Ελλάδα. Γνωρίζατε τίποτα για τον Βενιζέλο προτού αρχίσετε τη συγγραφή του βιβλίου;
Μου ζήτησαν να συμβάλω στη σειρά βιβλίων με θέμα τις προσωπικότητες που συμμετείχαν στη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων του 1919 και ανέλαβα να γράψω για τον Βενιζέλο, με ευχαρίστηση πρέπει να πω. Μου αρέσει να γράφω για την Ελλάδα- κάτι που κάνω συχνά. Γράφω όμως για να μάθω κάτι νέο, δεν γράφω πάντοτε για πράγματα που γνωρίζω ήδη. Ξέρω πολύ λίγα πράγματα για τη σύγχρονη Ελλάδα, είμαι κλασικιστής, και ........
......... ήξερα ακόμα πιο λίγα πράγματα για τον Βενιζέλο προτού αρχίσω την έρευνά μου γι΄ αυτόν. Δεν ήταν όμως η πρώτη φορά στη ζωή μου που τον «συναντούσα». Πολλά χρόνια πριν, περίπου σαράντα, ανακάλυψα σε ένα βιβλιοπωλείο της Οξφόρδης δύο μεταχειρισμένους τόμους των μεταγλωττίσεων στη νεοελληνική του έργου του Θουκυδίδη, που έκανε ο Βενιζέλος. Δύο πανέμορφοι τόμοι που μου κόστισαν ψίχουλα. Και πού να ήξερα τότε ότι θα έγραφα ένα βιβλίο για τον Βενιζέλο...
Μου ζήτησαν να συμβάλω στη σειρά βιβλίων με θέμα τις προσωπικότητες που συμμετείχαν στη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων του 1919 και ανέλαβα να γράψω για τον Βενιζέλο, με ευχαρίστηση πρέπει να πω. Μου αρέσει να γράφω για την Ελλάδα- κάτι που κάνω συχνά. Γράφω όμως για να μάθω κάτι νέο, δεν γράφω πάντοτε για πράγματα που γνωρίζω ήδη. Ξέρω πολύ λίγα πράγματα για τη σύγχρονη Ελλάδα, είμαι κλασικιστής, και ........
......... ήξερα ακόμα πιο λίγα πράγματα για τον Βενιζέλο προτού αρχίσω την έρευνά μου γι΄ αυτόν. Δεν ήταν όμως η πρώτη φορά στη ζωή μου που τον «συναντούσα». Πολλά χρόνια πριν, περίπου σαράντα, ανακάλυψα σε ένα βιβλιοπωλείο της Οξφόρδης δύο μεταχειρισμένους τόμους των μεταγλωττίσεων στη νεοελληνική του έργου του Θουκυδίδη, που έκανε ο Βενιζέλος. Δύο πανέμορφοι τόμοι που μου κόστισαν ψίχουλα. Και πού να ήξερα τότε ότι θα έγραφα ένα βιβλίο για τον Βενιζέλο...
Αρχίζετε το βιβλίο περιγράφοντας το χάρισμα που είχε ο Βενιζέλος να σαγηνεύει τους άλλους.Σας σαγήνευσε κι εσάς;Και πώς κάνατε την έρευνά σας;
Είναι αδύνατο να αγνοήσεις τη μορφή του Βενιζέλου, αυτό ανακάλυψαν οι σύγχρονοί του. Μπορεί να τον μισήσεις, αλλά να τον αποφύγεις ή να τον αγνοήσεις, αδύνατο. Τον προσέγγισα μέσω των ανθρώπων που γνώριζε και δούλεψαν μαζί του. Για την έρευνά μου πήγα πρώτα στην Κρήτη, όπου ερωτεύτηκα τα Χανιά. Στα Χανιά δεν μπορείς να αγνοήσεις το «παλάτι» του πρίγκιπα Γεωργίου, το οποίο στέκει ακόμα μίζερο δίπλα στο σπίτι του Βενιζέλου. Και στην Αθήνα συναντάς τον Βενιζέλο στο Μουσείο Μπενάκη- οικία τότε της οικογένειας Μπενάκη την οποία συναναστρεφόταν ο Βενιζέλος. Με την Πηνελόπη Δέλτα, για παράδειγμα, είχε πολύ στενή σχέση, και η Δέλτα έγραψε πολλά γι΄ αυτόν. Το ίδιο έκανε και ο Ιωάννης Μεταξάς με τον οποίο ο Βενιζέλος δούλεψε μεταξύ 1910-13. Ο Μεταξάς έχει πολλά να πει για τον Βενιζέλο στα απομνημονεύματά του.
Είναι αδύνατο να αγνοήσεις τη μορφή του Βενιζέλου, αυτό ανακάλυψαν οι σύγχρονοί του. Μπορεί να τον μισήσεις, αλλά να τον αποφύγεις ή να τον αγνοήσεις, αδύνατο. Τον προσέγγισα μέσω των ανθρώπων που γνώριζε και δούλεψαν μαζί του. Για την έρευνά μου πήγα πρώτα στην Κρήτη, όπου ερωτεύτηκα τα Χανιά. Στα Χανιά δεν μπορείς να αγνοήσεις το «παλάτι» του πρίγκιπα Γεωργίου, το οποίο στέκει ακόμα μίζερο δίπλα στο σπίτι του Βενιζέλου. Και στην Αθήνα συναντάς τον Βενιζέλο στο Μουσείο Μπενάκη- οικία τότε της οικογένειας Μπενάκη την οποία συναναστρεφόταν ο Βενιζέλος. Με την Πηνελόπη Δέλτα, για παράδειγμα, είχε πολύ στενή σχέση, και η Δέλτα έγραψε πολλά γι΄ αυτόν. Το ίδιο έκανε και ο Ιωάννης Μεταξάς με τον οποίο ο Βενιζέλος δούλεψε μεταξύ 1910-13. Ο Μεταξάς έχει πολλά να πει για τον Βενιζέλο στα απομνημονεύματά του.
Πόσο βαριά παραμένει η σκιά του Βενιζέλου στην ελληνική πολιτική και κοινωνία;
Προς το τέλος της ζωής του ο Βενιζέλος παραδέχθηκε ότι ήταν εν μέρει υπεύθυνος για τον Εθνικό Διχασμό και προσπάθησε να επουλώσει
το τραύμα που υπήρχε στην ελληνική κοινωνία. Κάποιοι πίστευαν ότι θα επουλωνόταν μόνο με τον θάνατό του (1936). Οπως λέω στον επίλογο του βιβλίου μου, όμως, πήρε πολύ περισσότερο καιρό να γίνει αυτό. Αν μη τι άλλο, βρισκόμαστε ακόμα στη φάση της επούλωσης! Και δεν πιστεύω πως μία κίνηση όπως το να δοθεί το όνομά του στο αεροδρόμιο της Αθήνας θα είχε γίνει κάποια χρόνια πριν χωρίς να διχάσει.
Προς το τέλος της ζωής του ο Βενιζέλος παραδέχθηκε ότι ήταν εν μέρει υπεύθυνος για τον Εθνικό Διχασμό και προσπάθησε να επουλώσει
το τραύμα που υπήρχε στην ελληνική κοινωνία. Κάποιοι πίστευαν ότι θα επουλωνόταν μόνο με τον θάνατό του (1936). Οπως λέω στον επίλογο του βιβλίου μου, όμως, πήρε πολύ περισσότερο καιρό να γίνει αυτό. Αν μη τι άλλο, βρισκόμαστε ακόμα στη φάση της επούλωσης! Και δεν πιστεύω πως μία κίνηση όπως το να δοθεί το όνομά του στο αεροδρόμιο της Αθήνας θα είχε γίνει κάποια χρόνια πριν χωρίς να διχάσει. Για ποιο λόγο πρέπει να θυμόμαστε τη Συνθήκη των Σεβρών πουτελικά οδήγησε στη Μικρασιατική Καταστροφή,η οποία88 χρόνια μετάπαραμένει ευαίσθητο θέμα για τους Ελληνες;Ή μήπως, παρ΄ όλα αυτά,μας υπενθυμίζει το ταλέντο ενός πολιτικού που παρόμοιό του είναι αμφίβολο αν ξαναέβγαλε η Ελλάδα;
Ετσι τον βλέπω τον Βενιζέλο. Οι πραγματικοί ήρωες στην Ιστορία είναι ελάχιστοι, ο Βενιζέλος όμως είναι ο πολιτικός που βοήθησε την Ελλάδα αλλά και τον κόσμο να γίνει αυτό που είναι σήμερα, εν μέρει μέσω του ρόλου του κατά τις συνομιλίες στο Παρίσι και τις επαφές που δημιούργησε κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης Ειρήνης εκεί. Εντέλει η Συνθήκη των Σεβρών όπως και οι άλλες συνθήκες που υπογράφτηκαν στο Παρίσι, είχαν αρνητικές συνέπειες για όλες τις χώρες που τις υπέγραψαν. Ωστόσο, δεν ήταν και τόσο κακή για την Ελλάδα. Χωρίς τη Συνθήκη των Σεβρών, ίσως σήμερα η Δυτική Θράκη να μην ανήκε στην Ελλάδα. Πάντως, αν και ο ρόλος του Βενιζέλου στο Παρίσι δεν απέφερε τελικά το αποτέλεσμα που ήθελε η Ελλάδα, κανένας άλλος πολιτικός δεν θα είχε εκπροσωπήσει τη χώρα στο Παρίσι καλύτερα από τον Βενιζέλο, γεγονός που πιστεύω πως πρέπει να τιμηθεί.
Ετσι τον βλέπω τον Βενιζέλο. Οι πραγματικοί ήρωες στην Ιστορία είναι ελάχιστοι, ο Βενιζέλος όμως είναι ο πολιτικός που βοήθησε την Ελλάδα αλλά και τον κόσμο να γίνει αυτό που είναι σήμερα, εν μέρει μέσω του ρόλου του κατά τις συνομιλίες στο Παρίσι και τις επαφές που δημιούργησε κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης Ειρήνης εκεί. Εντέλει η Συνθήκη των Σεβρών όπως και οι άλλες συνθήκες που υπογράφτηκαν στο Παρίσι, είχαν αρνητικές συνέπειες για όλες τις χώρες που τις υπέγραψαν. Ωστόσο, δεν ήταν και τόσο κακή για την Ελλάδα. Χωρίς τη Συνθήκη των Σεβρών, ίσως σήμερα η Δυτική Θράκη να μην ανήκε στην Ελλάδα. Πάντως, αν και ο ρόλος του Βενιζέλου στο Παρίσι δεν απέφερε τελικά το αποτέλεσμα που ήθελε η Ελλάδα, κανένας άλλος πολιτικός δεν θα είχε εκπροσωπήσει τη χώρα στο Παρίσι καλύτερα από τον Βενιζέλο, γεγονός που πιστεύω πως πρέπει να τιμηθεί.
Θα είχε αποφευχθεί η Μικρασιατική Καταστροφή αν είχε παραμείνει πρωθυπουργός ο Βενιζέλος και δεν είχε επιστρέψει στον θρόνο ο Κωνσταντίνος;
Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι, είτε είχε παραμείνει πρωθυπουργός είτε όχι, η προσάρτηση της Σμύρνης θα οδηγούσε στην Καταστροφή. Οι λεπτομέρειες θα διέφεραν, αλλά η επιχείρηση ήταν καταδικασμένη να αποτύχει από την αρχή.
Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι, είτε είχε παραμείνει πρωθυπουργός είτε όχι, η προσάρτηση της Σμύρνης θα οδηγούσε στην Καταστροφή. Οι λεπτομέρειες θα διέφεραν, αλλά η επιχείρηση ήταν καταδικασμένη να αποτύχει από την αρχή.
Πάντως, από όλα τα βενιζελικά «αινίγματα» με τα οποία ήλθα αντιμέτωπος κατά τη διάρκεια της συγγραφής του βιβλίου, το μόνο που μπορώ να πω ότι έλυσα είναι γιατί είπε «Ναι, είμαστε έτοιμοι» όταν ρωτήθηκε στη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων αν η Ελλάδα μπορεί να πάρει υπό την κατοχή της τη Σμύρνη. Επίσης, κατανοώ γιατί ο αμερικανός πρόεδρος Γουίλσον, ο βρετανός πρωθυπουργός Λόιντ Τζορτζ και ο γάλλος πρόεδρος Κλεμανσό του ζήτησαν να την αναλάβει- οι λόγοι δεν ήταν καλοί. Γιατί ο Βενιζέλος αποφάσισε να προχωρήσει με την κατοχή της Σμύρνης; Δεν είχε άλλη επιλογή, και οι λόγοι ήταν δύο. Πρώτον, πίστευε ότι οι Ελληνες της Μικράς Ασίας χρειάζονταν προστασία. Δεύτερον, ήθελε να παραμείνει πρωθυπουργός της Ελλάδας. Ηξερε ότι προκειμένου να παραμείνει πρωθυπουργός, δεν μπορούσε να επιστρέψει στην Αθήνα από το Παρίσι με άδεια χέρια. Επειτα από τρεις μήνες σκληρής εργασίας στο Παρίσι, καμία επιβράβευση της Ελλάδας δεν ήταν βέβαιη. Δεν μπορούσε παρά να πει «Ναι» για τη Σμύρνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου