Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

Ο λαϊκισμός της Αριστεράς εδώ πληρώνεται...

Δεν άρεσαν στην Αριστερά τα ισοδύναμα μέτρα του τύπου "πάρε από τα ευγενή ταμεία - μην κόβεις μισθούς και συντάξεις".  Εγκατέλειψαν στην τύχη τους τα 4 εκατομμύρια συνταξιούχων του ΙΚΑ για τους 50.000 του ΟΤΕ και της ΔΕΗ (τα 1.300 € του ορίου που ετέθη για περικοπές στις ...


συντάξεις επηρέασαν το 75% των συνταξιούχων της ΔΕΗ και το 65% του ΟΤΕ, και μόνο το 4% του ΙΚΑ ).
Δεν άρεσε στη ΔΗΜΑΡ -αν και προσεκλήθη- η συμμετοχή στην μεταβατική κυβέρνηση σωτηρίας και η κοινή προσπάθεια για δικαιότερη κατανομή των βαρών. 
Βρήκαν κακό το PSI και την ελάφρυνση του χρέους χωρίς δράματα και χρεοκοπίες.
Προφήτευσαν όλοι μαζί την αποτυχία. Χωρίς να συμμετέχουν, χωρίς να λερώσουν τα χέρια τους, χωρίς να βρέξουν καν τα πόδια τους.  Χρεώνοντας στους άλλους αποτυχίες, πιστώνοντας στον εαυτό τους την αγανάκτηση. Αναμένοντας ψήφους και κρατική επιδότηση. Από το σύστημα που καταγγέλλουν, από τον καπιταλισμό που όλο προφητεύουν την καταστροφή του και όλο εκείνος ανασταίνεται.
Καλά, τόσος δογματισμός και υστεροβουλία από τους κομματικούς κληρονόμους ενός ένδοξου προοδευτικού κινήματος; Μα πως κατάντησαν έτσι;
Και τώρα; 
Στην μετά την εφαρμογή του νέου προγράμματος πραγματικότητα; 
Την ώρα όπου η κρίση έχει μια πιθανότητα ξανά να γίνει ευκαιρία; Όπου πρέπει σαν κέρβεροι οι προοδευτικές δυνάμεις να εποπτεύσουν που θα "πάνε τα λεφτά", να ενισχύσουν κάθε αναπτυξιακό, επενδυτικό και εξαγωγικό πρόγραμμα με πράσινες ρήτρες βιωσιμότητας και να υπερασπίσουν το περιβάλλον και την αειφορία από τις παράπλευρες απώλειες των τυφλών, έστω και βραχυπρόθεσμων εάν επιβεβαιωθεί, εισπρακτικών μέτρων.  
Τι θα κάνουν; 
Θα συνεχίσουν να εμποδίζουν την εκλογή αρχών στα πανεπιστήμια, την αποβίβαση τουριστών στα λιμάνια και τις επισκέψεις σε αρχαιολογικούς χώρους, την λειτουργία όσων επιχειρήσεων έχουν απομείνει και την διατήρηση όσων θέσεων εργασίας απειλούνται ακόμη μέχρι η οικονομία να μπορέσει να επανεκκινήσει ξανά; Θα συνεχίσουν τον λαϊκισμό, την αντίσταση στους ξένους εισβολείς, την υποστήριξη των συντεχνιών και τη λευκή απεργία εκεί που οι υπηρεσίες πρέπει να τρέξουν; Στην υπηρεσία των ελίτ, των βολεμένων της μεταπολίτευσης, των insider του συστήματος, των κρατικοδίαιτων κάθε είδους; 
Η δεύτερη (και τελευταία) ευκαιρία της Αριστεράς να παίξει αναγεννητικό ρόλο για τον τόπο μας  -μετά την αποτυχημένη εκείνη της απολεσθείσας στους διορισμούς και τις επιδοτήσεις πρώτης μεταπολίτευσης- απομακρύνεται πια με γοργούς ρυθμούς. Και ο λαϊκισμός εδώ πληρώνεται... με την ανυποληψία και την λήθη για όσους επιλέξουν μέχρι τέλους τον μικροκομματισμό.

υγ Την ίδια τύχη δυστυχώς θα υποστούν και ελπιδοφόρες δυνάμεις σαν τους Οικολόγους Πράσινους εφόσον συνεχίσουν να πορεύονται πειθόμενοι/ες στα Βαρουφάκια κελεύσματα και παραμένοντας φτωχοί συγγενείς της "αντιμνημονιακής" αριστεράς - ακόμη και τώρα, μετά την νέα πραγματικότητα που γοργά διαμορφώνεται και ζητά συστράτευση, προτάσεις και συμμετοχή και όχι ασκήσεις επί χάρτου και στοιχήματα από στρατηγούς του σαλονιού.  Γιατί τι έχει να ζηλέψει μια ολιστική πράσινη προσέγγιση της κρίσης από τον αντιμνημονιακό λαϊκισμό και δογματικό αρνητισμό μιας αριστεράς λάτρη της τυφλής ανάπτυξης και των "παραγωγικών δυνάμεων";


Δεν υπάρχουν σχόλια :