Ο Ενβέρ Χότζα, μετά την διακοπή των σχέσεων και με τη Κίνα, το 1978, για να συσπειρώσει τον αλβανικό λαό έριξε το σύνθημα: “χορτάρι θα φάμε αλλά το χέρι στον εχθρό δεν θα το απλώσουμε”. Το 2012, υπάρχει ελληνικό πολιτικό κόμμα που ...
λέει περίπου τα ίδια…
“Ανήθικη εκστρατεία προπαγάνδας για την εξαπάτηση του λαού” χαρακτηρίζει το “κίνημα της πατάτας” σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ ”Παίζουν και αξιοποιούν τον πόνο των φτωχών λαϊκών στρωμάτων που καθημερινά αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης. Το λεγόμενο κίνημα της φθηνής πατάτας που προβάλλεται ως λύση ή ανακούφιση είναι σαν αυτά τα κόλπα που χρησιμοποιούν τα Super Market στο παιχνίδι των προσφορών. Είναι η συνέχεια του άθλιου κυβερνητικού εμπαιγμού ότι η ακρίβεια θα χτυπηθεί με τα “παρατηρητήρια τιμών” και τη διαφάνεια ή με τις επιτροπές ανταγωνισμού.”
Στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι: “η ακρίβεια που πνίγει τη λαϊκή οικογένεια οφείλεται πρώτα και κύρια στην κατακρεούργηση των μισθών, στην ανεργία, στα εξοντωτικά χαράτσια και τη βαριά έμμεση και άμεση φορολογία. Οφείλεται στα μονοπώλια και τα καρτέλ που δεσπόζουν σε όλους τους τομείς της οικονομίας.”
Στη συνέχεια το ΚΚΕ παρομοιάζει το “κινήμα της φθηνής πατάτας” με το “λεγόμενο κινήμα των πλατειών” και το κατηγορεί ότι στόχος του είναι ο “αποπροσανατολισμός των μικρών φτωχών αγροτών παραγωγών, απομάκρυνσή τους από το αγροτικό κίνημα με προσανατολισμό ρήξης με τα μονοπώλια και την ΕΕ. Να μη συνειδητοποιήσουν και αγωνιστούν ενάντια στους πραγματικούς υπεύθυνους για το ξεκλήρισμά τους, τα μονοπώλια, τις μεγάλες βιομηχανίες και τις αλυσίδες Super Market που εμπορεύονται τα προϊόντα τους, ελέγχουν τις εισαγωγές. Αυτά τα μονοπώλια αξιοποιούν τα όπλα που τους παρέχει η ΕΕ με την ΚΑΠ σε βάρος και της φτωχής αγροτιάς και των εργαζομένων – καταναλωτών.”
Η ανακοίνωση καταλήγει ότι “η χώρα έχει όλες τις προϋποθέσεις να καλύψει με επάρκεια, ασφάλεια και φθηνά, τις διατροφικές ανάγκες του λαού σε αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα καθώς και τις ανάγκες της βιομηχανίας. Ότι αυτό δεν γίνεται καταδεικνύει πόσο είναι ώριμη και επιτακτική ανάγκη να υπάρξει κεντρικός πανεθνικός σχεδιασμός. Αυτό απαιτεί να γίνουν κοινωνική λαϊκή περιουσία όλες οι επιχειρήσεις, ο φυσικός και ορυκτός πλούτος και να δημιουργηθούν παραγωγικοί συνεταιρισμοί της μικρής και μεσαίας αγροτιάς. Το μεγαλοεμπόριο και οι εισαγωγές να είναι αποκλειστική υπόθεση του κράτους” ορίζοντας ως απαραίτητη προϋπόθεση την “αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ” και “την συσπείρωση με το ΚΚΕ που είναι μοόδρομος.”
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου