Το πάρτι τέλειωσε. Ξέρω, είναι δύσκολο να το αποδεχτούμε, αφού επί πολλά χρόνια, έτσι κι αλλιώς, δεν θέλαμε να έχουμε λογική επαφή με την πραγματικότητα – προτιμούσαμε να ζούμε (εφόσον μπορούσαμε) σε βάρος των ...
παιδιών, των εγγονών μας και των δισέγγονών μας (δείτε και την αντίστοιχη έρευνα της VPRC που λέει πως 1 ατους 4 Έλληνες το λένε χωρίς ντροπή: να δανειστούμε και άλλα σήμερα κι ας τα πληρώσουν οι κατοπινοί).
Αλλά το πάρτι τέλειωσε – είτε μας αρέσει είτε όχι. Οι επιλογές μας δεν συμπεριλαμβάνουν τη συνέχιση του πάρτι – αυτό απλώς δεν γίνεται. Οι επιλογές μας είναι δύο: μένουμε στο ευρώ και στην Ευρώπη, παίρνοντας τεράστια ποσά για να τα βγάλουμε πέρα ή μένουμε μόνοι μας και ό,τι ήθελε προκύψει.
Ξέρουμε, όμως, τις συνέπειες κάθε επιλογής; Η παραπληροφόρηση από τα διεφθαρμένα κόμματα και τα διαπλεκόμενα κανάλια (που επιμένουμε να βλέπουμε) μας έχει κάνει να μη μπορούμε να σκεφτούμε περισσότερο από ένα μωρό μερικών μηνών.
Ποιες συνέπειες, λοιπόν, έχουν οι δύο επιλογές που έχουμε;
Η μία είναι στο ευρώ. Αυτό σημαίνει πως θα έχουμε μια μείωση του βιοτικού μας επιπέδου που εξαρτάται κυρίως από μας, δηλαδή από την ανασυγκρότηση του κράτους μας, το κλείσιμο άχρηστων δημόσιων οργανισμών, τις ιδιωτικοποιήσεις και τη στροφή μας στην παραγωγή ανταγωνιστικών προϊόντων και υπηρεσιών.
Βέβαια, θα πρέπει να ξεχάσουμε κάποιες παλιές συνήθειες. Ας πούμε, δεν θα μπορείτε εύκολα να κάνετε μπότοξ ή να αγοράζετε κρέμες προσώπου της Λάνκαστερ, δεν θα μπορείτε να πετάγεστε στη Μύκονο ή τη Σαντορίνη για να χορέψετε μέχρι πρωίας (εξάλλου σας τελειώνει και ο κ. Κωστόπουλος), δεν θα μπορείτε να αγοράζετε σκισμένα τζιν (για να είστε in) ή τζιπ για να σκαρφαλώνετε στα βουνά ή στην πλατεία Κολωνακίου και άλλα τέτοια ωραία.
Ποιες, όμως, θα είναι οι συνέπειες από την έξοδό μας από το ευρώ; Ρωτήστε τους γονείς ή τους παππούδες σας πώς πληρώνονταν στην κατοχή.
Το κράτος θα τύπωνε ελληνικό χρήμα – φυσικά πληθωριστικό χρήμα. Θα παίρνατε πολλά-πολλά χιλιάρικα για να αγοράσετε λίγο εισαγόμενο κρέας (αφού η ελληνική παραγωγή είναι μικρή).
Θα στεκόσασταν σε μια ατέλειωτη ουρά για να πάρετε λίγη βενζίνη (προσοχή: με δελτίο), αφού με το ξεφτιλισμένο ελληνικό νόμισμα δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε εισαγωγές πετρελαίου.
Κι αφού το πετρέλαιο θα πληρωνόταν (υποχρεωτικά όπως σήμερα) σε δολάρια, θα είχατε μόνο για μερικές ώρες την ημέρα ρεύμα που η τιμή του θα ήταν πολλαπλάσια της σημερινής.
Κι αφού οι μεταφορές χρειάζονται πετρέλαιο, όλα τα προϊόντα θα ήταν πανάκριβα.
Δεν συζητάμε, βέβαια, για θέρμανση – εκτός από επιστροφή στα κάρβουνα και τα ξύλα.
Φυσικά, θα πρέπει να ξεχάσετε ό,τι εισάγεται – μέχρι και το ψωμί (αφού εισάγουμε το σιτάρι και τις πρώτες ύλες).
Το αυτοκίνητό σας (αν μπορείτε να το κινήσετε, αφού τα ανταλλακτικά είναι όλα εισαγόμενα) θα το κρατάτε μέχρι να μη μπορεί να κινηθεί. Όσο για την ανεργία, θα είναι μάλλον περίεργο να βρει κάποιος δουλειά “καλύτερη” από αυτήν που κάνει σήμερα ένας οικονομικός μετανάστης.
Δεν μπορείτε να τα καταλάβετε αυτά; Τόσο σας έχει μεθύσει το πάρτι και είστε ακόμα ζαλισμένοι;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου