Η καταγραφή του «Πόθεν Έσχες» είναι σαφής: Ο Αντώνης Σαμαράς και η σύζυγός του έχουν καταθέσεις ύψους περίπου 30.000 ευρώ σε Ελληνικές τράπεζες, και πάνω από 285.000 ευρώ στην KBC Bank SA, η οποία είναι τράπεζα του Βελγίου χωρίς καταθετικά προϊόντα ή άλλη ...
retail παρουσία στην Ελλάδα (δες). Άρα: Από το οικονομικό έτος 2010 κιόλας ο Πρόεδρος της Αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε βγάλει τις καταθέσεις του από τη χώρα.
Βεβαίως, το τί κάνει ο κάθε άνθρωπος τα χρήματά του είναι δική του υπόθεση, και το να έχεις λογαριασμό σε ξένη τράπεζα δεν είναι ούτε παράνομο ούτε κακό από μόνο του. Υπάρχουν ηθικά θέματα στην ιστορία, αλλά δεν είναι απλά. Μπορεί βγάζοντας τα λεφτά σου από τη χώρα να κάνεις κακό στο τραπεζικό σύστημα -και κατ’ επέκταση στη χώρα-, αλλά από τη στιγμή που οι τράπεζες, με αρκετά μεγάλο μερίδιο ευθύνης οι ίδιες, δεν είναι ασφαλές περιβάλλον για τα χρήματά σου, θα πρέπει να σκεφτείς και την εξασφάλιση των κόπων μιας ζωής. Τέτοια είναι τα διλήμματα του 1%.
Ο Αντώνης Σαμαράς, ωστόσο, δεν είναι ένας απλός πολίτης: Είναι Πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και λυσσαλέος διεκδικητής της πρωθυπουργίας της χώρας. Το ότι δεν εμπιστεύεται τη χώρα για την ασφάλεια των καταθέσεών του είναι θέμα που το κρίνω μείζον, αλλά δεν είναι το μόνο. Τίθενται και θέματα συμφερόντων: Έχοντας λεφτά του ασφαλή στα ξένα (τρόπος του λέγειν -λες και το Βέλγιο δεν έχει τα προβλήματά του), είναι προφανές ότι έχει άμεσο οικονομικό συμφέρον από την επιστροφή της χώρας σε ένα αδύναμο και υποτιμημένο νόμισμα -όπως όλοι οι «δραχμούληδες» που έχουν βγάλει τις καταθέσεις τους στο εξωτερικό και περιμένουν την πτώχευση πώς και πώς.
Θα πρέπει να τοποθετηθεί πάνω στο θέμα άμεσα και πειστικά.
UPDATE: Περισσότερα στοιχεία: Ο Αντώνης Σαμαράς ήταν Ευρωβουλευτής από το 2004 μέχρι το 2007. Απ’ ό,τι μαθαίνω, οι Ευρωβουλευτές πληρώνονται σε Βελγικούς λογαριασμούς. Οπότε τίθεται η πιθανότητα τα χρήματα που βρίσκονται στην KBC να μην μεταφέρθηκαν εκεί από την Ελλάδα, αλλά να μην μπήκαν στην Ελλάδα ποτέ. Η πιθανότατα ενισχύεται από τα εξής στοιχεία:
1. Έψαξα ενδεικτικά τα «πόθεν έσχες» τριών ακόμα ευρωβουλευτών της ίδιας περιόδου (που δηλαδή το 2007 μετακόμισαν στην Ελληνική Βουλή) και βρήκα και στους τρεις Βελγικούς λογαριασμούς. Ο Νίκος Σηφουνάκης (ΠΑΣΟΚ) δήλωσε 32.000 στην ING των Βρυξελλών, ο Κώστας Χατζηδάκης (ΝΔ) 11.000 στην KRIEDIE Βρυξελλών και 105.000 στην ING, και η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου (ΠΑΣΟΚ) περίπου 300 ευρώ σε δυο λογαριασμούς.
2. Τα «πόθεν έσχες» των προηγούμενων ετών δεν έχουν δημοσιευθεί online αλλά τα στοιχεία διοχετεύτηκαν μόνο μέσω του Τύπου. Σε περυσινό δημοσίευμα βρήκα λοιπόν ότι ο Αντώνης Σαμαράς είχε την προηγούμενη χρονιά (2009) καταθέσεις στη Βελγική KBC ύψους 388.000 ευρώ. Πράγμα που, αν ισχύει, σημαίνει ότι στο χρόνο που μεσολάβησε οι καταθέσεις του στη συγκεκριμένη τράπεζα μειώθηκαν.
Το θέμα λοιπόν τίθεται σε διαφορετική βάση: Αν τα λεφτά δεν βγήκαν από τη χώρα, αλλά μόνομένουν επίτηδες εκτός χώρας, υπάρχει ηθικό θέμα; Είναι διαφορετική η υπόθεση ή είναι μόνο σημειολογική η διαφορά; Είναι υποχρεωμένος ο υποψήφιος πρωθυπουργός της χώρας να μεταφέρει τα συμφέροντά του εντός της χώρας, ή έχει το δικαίωμα να τα κανονίσει όπως θέλει, όπως οι υπόλοιποι πολίτες;
Η χρησιμότητα μιας επίσημης τοποθέτησης για το θέμα παραμένει, βεβαίως.
1 σχόλιο :
Για να δούμε τώρα. Θα μαθευτεί αυτή η είδηση ή θα περάσει στο ντούκου όπως πολλές άλλες??
Δημοσίευση σχολίου