Πώς γίνεται να μην καταλαβαίνει ότι η τακτική του «ώριμου φρούτου» είναι τελείως απρόσφορη, όταν δεν υπάρχουν πια περιθώρια δανεισμού από τις διεθνείς αγορές; Πώς γίνεται να μην καταλαβαίνει ότι το έλλειμμα δεν περιορίζεται με μαγικές συνταγές και χωρίς επώδυνες περικοπές στις δημόσιες δαπάνες; Πώς γίνεται, εν πάση περιπτώσει, να έχει σπουδάσει στο Χάρβαρντ και παρ’ όλα αυτά να έχει μείνει τόσο Καλαμάτα; Αυτά είναι ερωτήματα για την περίπτωση του... Αντώνη Σαμαρά, που πάντα με απασχολούσαν και στα οποία δεν μπορούσα να βρω τις απαντήσεις. Ωσπου χθες, ξαφνικά, εκεί όπου κοιτούσα τις φωτογραφίες της επικαιρότητας, είδα την απάντηση σε μία από αυτές! Εδειχνε τον πρόεδρο της Ν. Δ. να συζητεί με μια παρέα νέων σε ένα καφενείο της Χίου. Τότε συνειδητοποίησα ότι, κάθε φορά που επισκέπτεται μια πόλη, τον βλέπω πάντα στις φωτογραφίες να ακούει -σύννους και περίφροντις- τις απόψεις που του εκφράζουν διάφοροι νεαροί, οι οποίοι, σε ώρες εργάσιμες, λιάζονται στην καφετέρια με τη φραπεδιά στο χέρι! Ετσι εξηγείται, λοιπόν, η προσκόλλησή του στον πολιτικό λόγο του αδιέξοδου, καφενειακού λαϊκισμού...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου