Αθήνα: Με αφορμή την ολοκλήρωση του διετούς Ευρωπαϊκού Προγράμματος «Βία ενάντια στις γυναίκες στην εργασία... Ας μιλήσουμε γι' αυτό!», την Παρασκευή 19 (13:00-19:00) και την Δευτέρα 22 Νοεμβρίου (10:00-14:00) η Εταιρία Κοινωνικής Ψυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας διοργανώνει ένα διήμερο ανοιχτής ενημέρωσης και συζήτησης, πάνω στα συμπεράσματα και πορίσματα του Προγράμματος σχετικά με το ζήτημα της βίας -κάθε μορφής- εναντίον των γυναικών στους χώρους εργασίας. ..............
..............Η ενημέρωση θα πραγματοποιηθεί στο Κέντρο Ημέρας για την Ψυχολογική Υποστήριξη Ασθενών με Καρκίνο (Λεωφ. Αμαλίας 23, Αθήνα).
Το Πρόγραμμα «Βία ενάντια στις γυναίκες στην εργασία... Ας μιλήσουμε γι' αυτό! Οι συνέπειες στην ψυχική υγεία των γυναικών εξαιτίας της βίας και της παρενόχλησης στην εργασία» υλοποιήθηκε στη διάρκεια δύο ετών (Ιανουάριος 2009-Δεκέμβριος 2010) και υπάγεται στα πλαίσια του Προγράμματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «ΔΑΦΝΗ ΙΙΙ (2007-2013)» που θέτει ως στόχο «την πρόληψη, την αντιμετώπιση της βίας ενάντια στα παιδιά, στους νέους και στις γυναίκες και την προστασία των θυμάτων και των ομάδων που βρίσκονται σε κίνδυνο».
Στο Πρόγραμμα συμμετείχαν συνολικά οκτώ ευρωπαϊκές χώρες. Την ελληνική συμμετοχή στο πρόγραμμα ανέλαβε η Εταιρία Κοινωνικής Ψυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας (Ε.Κ.Ψ. & Ψ.Υ.), ενώ υπεύθυνος για την υλοποίηση και το συντονισμό του Προγράμματος είναι ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ψυχική Υγεία (Mental Health Europe).
Η βία κατά των γυναικών στο χώρο εργασίας είναι πολύ πιθανό να έχει μακροπρόθεσμες αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχική και σωματική τους υγεία (άγχος, κατάθλιψη, προσωπική απόσυρση, επικίνδυνες συμπεριφορές, ροπή σε ατυχήματα, κατάχρηση ουσιών, ψυχοσωματικά νοσήματα κτλ), οδηγώντας σε πιθανή μακροχρόνια ανεργία και εν τέλει στη φτώχεια και στον κοινωνικό αποκλεισμό.
Η Ε.Κ.Ψ. & Ψ.Υ. ως εθνικός εταίρος για το πρόγραμμα συλλέγοντας πληροφορίες για την τρέχουσα πραγματικότητα στην Ελλάδα και για τους τρόπους που αυτή αντιμετωπίζεται, παρατήρησε τα ακόλουθα:
* έλλειψη οργανωμένων καταγραφών (μεγάλο χάσμα μεταξύ επίσημων και ανεπίσημων στοιχείων),
* μεγάλο πρόβλημα υπο-καταγραφής (under-reporting) και έλλειψη οργανωμένων στοιχείων,
* έλλειψη επίγνωσης για το πρόβλημα τόσο από τους εργοδότες όσο και από τους εργαζόμενους (κυρίως για το θέμα της ηθικής παρενόχλησης που συγχέεται συχνά με την κακοδιοίκηση, την έλλειψη κουλτούρας στην Ελλάδα όσον αφορά τη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού και με τον γενικότερο κατακερματισμό των εργασιακών σχέσεων),
* φόβο των εργαζομένων να καταγγείλουν τέτοιες συμπεριφορές,
* έλλειψη μηχανισμών και πρόληψης και αντιμετώπισης,
* έλλειψη της σύνδεσης αυτών των φαινομένων στην εργασία με τα προβλήματα σωματικής και ψυχικής υγείας που προκαλούνται ως συνέπεια στους εργαζομένους,
* νομικά κενά και ασάφειες.
Δυστυχώς, αυτά τα φαινόμενα στη χώρα μας και κυρίως αυτή την περίοδο εντείνονται λόγω: της συνολικότερης κρίσης στις εργασιακές σχέσεις, της έλλειψης παιδείας όσον αφορά τη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού, τις ιδιαιτερότητες των ελληνικών επιχειρήσεων (90% μικρές-μεσαίες οικογενειακές επιχειρήσεις), την επιμένουσα πατριαρχική νοοτροπία. Οι γυναίκες είναι τα πρώτα θύματα αυτής της αποδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου