Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

Επικίνδυνος Λαϊκισμός

Η Νέα Δημοκρατία διαδίδει συστηματικά πως θα “ανοίξει στην κοινωνία” θα κατέβει στην αρένα του διαδικτύου και θα αποκτήσει πιο δημοκρατικές δομές. Αυτά όλα δεν είναι καθόλου άσχημα. Ίσα ίσα οφείλουν να είναι το ζητούμενο για κάθε σύγχρονο κόμμα. Η Νέα Δημοκρατία όμως διακρίνω πως, δυστυχώς, έχει επιλέξει να ακολουθήσει τον κατήφορο του λαϊκισμού στην συγκεκριμένη ιστορία. Μιας και οι προθέσεις που διαφαίνονται σε καμία περίπτωση δεν συνάδουν με τις ανακοινώσεις.
Όταν ο Αντώνης Σαμαράς ανακοινώνει με κάθε επισημότητα πως η Νέα Δημοκρατία “θα δώσει τις μάχες στο διαδίκτυο, που είναι τα νεύρα της κοινωνίας” υπάρχει προσμονή για κάτι ουσιαστικό. Αντ’ αυτού δημιουργείται site για τον διαδικτυακό διάλογο με τους πολίτες στο οποίο τα πάντα μπορούν να συμβούν εκτός από διάλογο. Οι πολίτες ψάχνουν για καιρό πως θα κάνουν διάλογο μέχρι που ανακαλύπτουν πως ο διάλογος είναι να...
στείλεις τις απόψεις σου. Μεγάλη πρόοδος μιας και τις πρώτες μέρες δεν μπορούσες να κάνεις ούτε αυτό.
Η συνέχεια; Νέες ανακοινώσεις για ηλεκτρονική δημοκρατία στο κόμμα κλπ. Όλα αυτά όμως είναι λόγια του αέρα δυστυχώς. Η Νέα Δημοκρατία έχει παρατήσει τα Social Media και απλά προσπαθεί να δημιουργήσει ντόρο γύρω από ένα θέμα που θεωρεί πως “πουλάει” με εντελώς λανθασμένους τρόπους. Πως όμως θα γίνει αυτό όταν δεν υπάρχει κανένας σεβασμός προς το μέσο και κυρίως υπάρχει παντελής άγνοια των κανόνων που το διέπουν;
Θα πει κάποιος πως είμαι “biased” που λέει και η διαφήμιση. Δεν διαφωνώ, όμως προσκαλώ όλους να κάνουν ότι έκανα και εγώ. Δημιουργήθηκε στο site της Νέας Δημοκρατίας ένα μικρό stamp αριστερά που προσκαλεί όποιον επιθυμεί να στείλει τις προτάσεις του για το site. Πριν από επτά ημέρες το έπραξα. Με πλήρη στοιχεία κατέθεσα 7 προτάσεις για το νέο site. Δεν έλαβα ποτέ έστω και ένα e-mail που να με ευχαριστεί για την συνεισφορά μου ή έστω με μία ενημέρωση πως παρελήφθησαν οι προτάσεις μου.
Αν ο εμπνευστής της ιδέας θεωρεί πως με το να βάλει ένα κουμπάκι δημιουργεί στον κόσμο την αίσθηση της συμμετοχής τότε είναι μακριά νυχτωμένος. Πλέον στο Web 2.0 τα πάντα είναι στο φως και αν δοκιμάσεις να κοροϊδέψεις το μέσο σου γυρνάει μπούμερανγκ. Γιατί όλο και κάποιος “βλαμμένος” σαν εμένα θα δημοσιοποιήσει το γεγονός και μετά δεν αποκλείεται να λάβει 1500 μηνύματα με προτάσεις της πλάκας και ειρωνείες.
Αυτά όμως είναι πταίσματα μπροστά στα υπόλοιπα που συμβαίνουν. Ανακοινώνουμε ένα “πιο δημοκρατικό κόμμα” και αλλαγή του τρόπου λειτουργίας με συμμετοχή της κοινωνίας και διάφορα άλλα φοβερά και τρομερά. Μετά από μία προσεκτική ανάγνωση των επιμέρους θεμάτων, αρχίζουν οι απορίες. Απορίες για το αν κάποιοι έχουν συνειδητοποιήσει σε ποιο κόμμα βρίσκονται και σε ποια χρονολογία.
Δεν θα ασχοληθώ με τις επιτροπές αξιολόγησης και την λογοδοσία του προέδρου διότι αυτά περιλαμβάνονται στο καταστατικό της ΝΔ χρόνια τώρα. Αμφιβάλλω αν κάποιος έχει κάνει το κόπο να το διαβάσει στην ηγεσία της ΝΔ αλλά προβλέπονται ήδη, άλλωστε η διαρκής καταστρατήγηση του μέχρι στιγμής δεν αφήνει και πολλές πιθανότητες για κάτι διαφορετικό. Επιπρόσθετα αν κάποιος πιστεύει πραγματικά στις “δημοκρατικές δομές” μπορεί να προτείνει θητεία για τον πρόεδρο και όχι λογοδοσία στο συνέδριο για να δούμε πραγματικά πόση εμπιστοσύνη τρέφει στα δημοκρατικά δικαιώματα των μελών του κόμματος.
Δεν μπορώ όμως να μην σχολιάσω την αλλαγή στη δομή οργάνων, όπως το πολιτικό συμβούλιο, που ενώ αποτελούνταν αποκλειστικά από αιρετά μέλη, πλέον θα έχουν μικτή σύνθεση με προσθήκη μελών που θα ορίζει ο πρόεδρος. Τι είδους δημοκρατικό κόμμα ευαγγελιζόμαστε όταν κορυφαίο όργανο του κόμματος πλέον θα απαρτίζεται από “προσωπικότητες που θα ορίζει ο πρόεδρος”; Μοιραία δημιουργούνται απορίες και για τους τρόπους που θα “επικουρεί η ηγετική ομάδα του κόμματος τις οργανώσεις κοινωνικής πρωτοβουλίας”.
Την ίδια ώρα ανακοινώνουμε ενιαία λίστα και ποσοστώσεις. Προσωπικά είμαι ενάντια στις ποσοστώσεις γιατί τις θεωρώ αποδοχή “διαφορετικής συμπεριφοράς”. Όποιος αξίζει μπαίνει, είτε είναι 18 είτε είναι 60. Ιδιαίτερα δε, διαφωνώ γιατί η νεολαία πρέπει να είναι ανεξάρτητη και αυτόνομη και η συμμετοχή της στα κομματικά όργανα δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός. Άλλωστε η ΟΝΝΕΔ εκπροσωπείται στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος με εκπροσώπους που εκλέγει η ίδια μόνη της. Στην ίδια λογική δεν μπορώ να καταλάβω πως θα διευκολύνει η “ενιαία” λίστα την ανάδειξη των αξίων στελεχών. Μήπως να πάμε και σε καθολική σταυροδοσία για να το “εκδημοκρατίσουμε” ακόμα περισσότερο το πράγμα;
Αν ο στόχος είναι να πάψει το κόμμα να έχει πρόεδρο και να αποκτήσει “Αυτοκράτορα” τότε όντως οι προτάσεις είναι στη σωστή κατεύθυνση. Όταν, όμως, χρησιμοποιούμε εκφράσεις όπως “άνοιγμα στην κοινωνία” και “πιο δημοκρατικό κόμμα” και μιλάμε για “βαρόνους” και “βιλαέτια” τότε λαϊκίζουμε επικίνδυνα – ιδιαίτερα όταν ο στόχος των αλλαγών είναι προφανής: Ο απόλυτος έλεγχος της κομματικής οργάνωσης και η εγκαθίδρυση νέων βαρόνων στην θέση των παλιών. Όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν πως αυτό θα είναι για το καλό “της παράταξης” και “της πατρίδας” δυστυχώς πολλοί από εμάς δεν σκοπεύουν να το ανεχθούν. Για το καλό της παράταξης και της πατρίδας λοιπόν θα αντισταθούμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια :