Με μεγάλη απογοήτευση άκουσα τον κ. Αντώνη Σαμαρά να αρνείται το δημόσιο διάλογο με τους συνυποψηφίους του για την ηγεσία της ΝΔ. Λυπάμαι, αλλά δεν πείστηκα καθόλου από τις προσχηματικές δικαιολογίες του.
Τι είδους επιχείρημα είναι αυτό : «Ακούω και κάποιους να θέλουν debate. Καλά, τι θέλουν; Δεν ακούν τη φωνή της βάσης; Δεν θα επιτρέψω να γίνουν τα εσωτερικά μας τηλεοπτικό θέαμα, όπου εμείς θα τσακωνόμαστε και θα χαίρονται μόνο οι αντίπαλοί μας»… Τι θέλει να μας πει ο κ. Σαμαράς, ότι έχει την προδιάθεση για καυγά; Ή ότι έχει κάτι να κρύψει; Τι φοβάται;
Φοβάται μήπως τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων για το βεβαρημένο πολιτικό του παρελθόν και ιδιαίτερα την εγκληματική για την Νέα Δημοκρατία πράξη του το έτος 1993;
Φοβάται μήπως ερωτηθεί, για την μεταναστευτική του πολιτική με τους Αλβανούς, ή τα πεπραγμένα του τα σχετικά με το Μακεδονικό;
Φοβάται μήπως ερωτηθεί, σε ποιόν απέδιδε ο ίδιος τότε την αποπομπή του από το Υπουργείο Εξωτερικών και με ποιους χαρακτηρισμούς μάλιστα; Και πως τώρα θυμήθηκε το «δάκρυ του Εθνάρχη»;
Φοβάται μήπως ερωτηθεί, για την πρόταση της Πολιτικής Άνοιξης, για την Προεδρική Υποψηφιότητα του κ. Στεφανόπουλου, που χάρισε στο ΠΑΣΟΚ άλλα 10 χρόνια εξουσίας; Έχει μήπως κάτι να πει γι αυτό;
Φοβάται μήπως ερωτηθεί, γιατί μέχρι σήμερα δεν έχει ζητήσει έστω μία συγγνώμη από τον κ. Έβερτ που του στέρησε την σίγουρη Πρωθυπουργία αν γινόταν τότε εκλογές;
Φοβάται μήπως ερωτηθεί, από πού αντλεί το δικαίωμα να αυτοανακηρύσσεται «εκφραστής του Καραμανλισμού», αυτός που μόνο Καραμανλικός δεν υπήρξε ποτέ;
Φοβάται μήπως ερωτηθεί ποιοι βοήθησαν τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη να γίνει αρχηγός της Ν.Δ. και τι κακό, επιτέλους, έκανε στην παράταξη;
Φοβάται μήπως ερωτηθεί και υποχρεωθεί να ομολογήσει ότι Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είναι ο μόνος αρχηγός της που έφτασε το 48%;
Θα μπορούσα να παραθέσω και εκατοντάδες άλλα ερωτήματα τα οποία φοβάται ο κ. Σαμαράς και δεν επιθυμεί το debate…
Γεγονός αδιαμφισβήτητο είναι ότι κρύβεται και προσπαθεί μέσα σε κλειστές αίθουσες, χειρονομώντας παράξενα και απαγγέλλοντας μονολόγους, να εξαπατήσει, να εξαγοράσει συνειδήσεις απλών νεοδημοκρατών, οι οποίοι βεβαίως είναι ευάλωτοι λόγω της πρόσφατης βαριάς ήττας που υπέστη η παράταξη…
Θα τολμούσε άραγε, εάν συμμετείχε σε παρόμοια διαδικασία εκλογής σε κάποιο κόμμα της Αμερικής, να προβάλει τέτοιου είδους επιχειρήματα προκειμένου να δικαιολογήσει την άρνησή σε debate..;
Τι είδους επιχείρημα είναι αυτό : «Ακούω και κάποιους να θέλουν debate. Καλά, τι θέλουν; Δεν ακούν τη φωνή της βάσης; Δεν θα επιτρέψω να γίνουν τα εσωτερικά μας τηλεοπτικό θέαμα, όπου εμείς θα τσακωνόμαστε και θα χαίρονται μόνο οι αντίπαλοί μας»… Τι θέλει να μας πει ο κ. Σαμαράς, ότι έχει την προδιάθεση για καυγά; Ή ότι έχει κάτι να κρύψει; Τι φοβάται;
Φοβάται μήπως τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων για το βεβαρημένο πολιτικό του παρελθόν και ιδιαίτερα την εγκληματική για την Νέα Δημοκρατία πράξη του το έτος 1993;
Φοβάται μήπως ερωτηθεί, για την μεταναστευτική του πολιτική με τους Αλβανούς, ή τα πεπραγμένα του τα σχετικά με το Μακεδονικό;
Φοβάται μήπως ερωτηθεί, σε ποιόν απέδιδε ο ίδιος τότε την αποπομπή του από το Υπουργείο Εξωτερικών και με ποιους χαρακτηρισμούς μάλιστα; Και πως τώρα θυμήθηκε το «δάκρυ του Εθνάρχη»;
Φοβάται μήπως ερωτηθεί, για την πρόταση της Πολιτικής Άνοιξης, για την Προεδρική Υποψηφιότητα του κ. Στεφανόπουλου, που χάρισε στο ΠΑΣΟΚ άλλα 10 χρόνια εξουσίας; Έχει μήπως κάτι να πει γι αυτό;
Φοβάται μήπως ερωτηθεί, γιατί μέχρι σήμερα δεν έχει ζητήσει έστω μία συγγνώμη από τον κ. Έβερτ που του στέρησε την σίγουρη Πρωθυπουργία αν γινόταν τότε εκλογές;
Φοβάται μήπως ερωτηθεί, από πού αντλεί το δικαίωμα να αυτοανακηρύσσεται «εκφραστής του Καραμανλισμού», αυτός που μόνο Καραμανλικός δεν υπήρξε ποτέ;
Φοβάται μήπως ερωτηθεί ποιοι βοήθησαν τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη να γίνει αρχηγός της Ν.Δ. και τι κακό, επιτέλους, έκανε στην παράταξη;
Φοβάται μήπως ερωτηθεί και υποχρεωθεί να ομολογήσει ότι Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είναι ο μόνος αρχηγός της που έφτασε το 48%;
Θα μπορούσα να παραθέσω και εκατοντάδες άλλα ερωτήματα τα οποία φοβάται ο κ. Σαμαράς και δεν επιθυμεί το debate…
Γεγονός αδιαμφισβήτητο είναι ότι κρύβεται και προσπαθεί μέσα σε κλειστές αίθουσες, χειρονομώντας παράξενα και απαγγέλλοντας μονολόγους, να εξαπατήσει, να εξαγοράσει συνειδήσεις απλών νεοδημοκρατών, οι οποίοι βεβαίως είναι ευάλωτοι λόγω της πρόσφατης βαριάς ήττας που υπέστη η παράταξη…
Θα τολμούσε άραγε, εάν συμμετείχε σε παρόμοια διαδικασία εκλογής σε κάποιο κόμμα της Αμερικής, να προβάλει τέτοιου είδους επιχειρήματα προκειμένου να δικαιολογήσει την άρνησή σε debate..;
Γιώργος Χαρακόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου