ΟΤΑΝ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΣΦΗΚΩΝ, ΚΑΝΕΙΣΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΤΟΝ ΙΕΝ ΜΠΑΝΚΣ. Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΥΠΗΡΞΕ ΑΜΦΙΘΥΜΗ. ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ ΤΟ ΑΝΙΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ,ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΣΙΝΗΣΑΝ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΜΕΙΝΕ ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ.
ΕΙΚΟΣΙ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΣΗ,ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ DΑΙLΥ ΕΧΡRΕSS ΜΕΝΕΙ ΑΝΕΞΙΤΗΛΟ:«ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ, ΑΝ ΤΟΛΜΑΤΕ»
Το 1997 η εφημερίδα Ιndependent ζήτησε από 25.000 αναγνώστες να αποφανθούν για τα σημαντικότερα βιβλία του 20ού αιώνα. Από την τελική λίστα έλειπαν ο Σαρτρ, η Λέσινγκ, ο Μέιλερ, όμως το Εργοστάσιο σφηκών του Ίεν Μπανκς φιγουράριζε στον κατάλογο.
Καθόλου άσχημα για το μυθιστόρημα ενός συγγραφέα ο οποίος με την πρώτη του εμφάνιση, το 1984, προκάλεσε σάλο.
Το Εργοστάσιο σφηκών είναι ένα Βildungsroman, ένα μυθιστόρημα μαθητείας και ενηλικίωσης, βουτηγμένο στα γοτθικά στοιχεία. Ο θάνατος, τα κάθε λογής βασανιστήρια ζώων, η διασαλευμένη συμπεριφορά, το γκροτέσκο είναι το φόρτε του. Το χιούμορ του βάναυσο.
Ο πρωτοπρόσωπος αφηγητής, Φρανκ Κόλντειμ, ετών 17, αφηγείται την ιστορία του και την ιστορία της οικογένειάς του: Ο Φρανκ ζει σ΄ ένα νησί, η έκταση του οποίου αποτελεί οικογενειακή περιουσία. Ο πατέρας του, βέρος ψυχαναγκαστικός τύπος και ιδεοληπτικός επιστήμονας, δεν έχει δηλώσει την ύπαρξη του ...
... παιδιού στα μητρώα. Ο Φρανκ τυπικά δεν υπάρχει. Αυτός ο λωλός μπαμπάς ακολουθεί τις δικές του μονάδες μέτρησης των πάντων, έχει άποψη ότι το έντερο αποτελεί βασικό δείκτη συμπεριφοράς και, όσο ήταν μικρός ο Φρανκ, τον γέμιζε φούμαρα.
Ο Φρανκ διέπραξε τρεις φόνους. Σκότωσε τον ξάδελφό του Μπλάιδ, στη συνέχεια, σε ηλικία οκτώ ετών, τον αδελφό του Πολ και έναν χρόνο μετά την ξαδελφούλα του Εσμεράλντα. «Ήταν απλώς μια φάση που περνούσα», σημειώνει ανενδοίαστα ο αφηγητής. Ο Φρανκ είναι πολύ δεμένος με τον αδελφό του, Έρικ, ο οποίος μόλις δραπέτευσε από ψυχιατρική κλινική. Κάνει παρέα με έναν νάνο.
Το εργοστάσιο των σφηκών αποτελεί δική του κατασκευή, στη σοφίτα του σπιτιού. Η βάση είναι ένα τεράστιο μεταλλικό ρολόι. Στη θέση των δώδεκα αριθμών ο Φρανκ έχει κατασκευάσει δώδεκα λιλιπούτειες αίθουσες βασανιστηρίων. Αφήνει τις σφήκες να επιλέξουν τον θάνατό τους και ύστερα βγάζει χρησμό. Το τι κάνει με ποντίκια, γλάρους και λοιπά ζώα στους «θυσιαστικούς πασσάλους», το αφήνω στη δημιουργική φαντασία του αναγνώστη.
/ / TA NEA / /
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου